Poezja

Yaro, 10 stycznia 2019

baju baj

zbudzony uśmiechem
zapach kawy świeży chleb
przy stole żona mówi że

-lubię ciebie
-mogę cię zjeść

w twoich ustach oddech
na policzku pocałunek gości

dotyk ciał ze smakiem bym jadł

za oknem świat droga zabielona
płoty blade od nadmiaru puchu

kocham poranki bliskość słów
zawijam z kanapkami do pracy

byle się nie spóźnić byle jak
a jednak złodziej czas

liczba komentarzy: 6 | punkty: 4 | szczegóły

smokjerzy, 10 stycznia 2019

obol i filantropi

w moim i twoim
smartfonie tablecie komputerze
za dolara dziennie
kobaltowe dziecko afryki
( biznesowy partner filantropów )
otoczone dbałością i troską
o etyczną stronę przedsięwzięcia
zyskuje niepowtarzalną szansę na ratalny
wykup miejsca leżącego
w towarzystwie szczęśliwie odpoczywających już
siostrzyczki braciszka ojca
i matki

liczba komentarzy: 7 | punkty: 6 | szczegóły

Krzysztof Konrad Kurc, 9 stycznia 2019

Monolog

kilka słów, dźwięki w których małe kłamstwo
budzi wyobraźnię, przyjemności
dotykania kwiatów, rękoma, ustami, stopami
gdy południe, nie patrzę w słońce
uśmiecham się do ciepła, do radości istnienia
kilka słów, znów psalmy, śpiewam
zamiast zająć się konstruktywną krytyką snów
jutro będę tańczył, jak niewidomy
już teraz słyszę wyraźnie, każdą fałszywą myśl
zapiszę, ty dobrze wiesz dlaczego
okno zmienia się w lustro, i wciąż do nas mówi

liczba komentarzy: 8 | punkty: 8 | szczegóły

RENATA, 9 stycznia 2019

fikcja

pan i władca utrzymuje
domek marzeń Anki
ona tylko gotuje sprząta
i popija od czasu do czasu
zrobiła się gruba i nudna
i w łóżku do niczego

pan i władca lubi zaszaleć
w wolnych chwilach
w wolnych pokojach
z wolnymi kobietami
dla swojej fanaberii
upływającego czasu
poświęca domek z kart
sugerując że bez niego
kasztanowe ludziki są niczym
zwłaszcza Anka

kontrowersje próbujemy
zamiatać pod dywan
jeszcze chwilę normalności
przed wielkim wybuchem
chaosu gdy przyjdzie niewiadoma

zrobię obiad

liczba komentarzy: 2 | punkty: 4 | szczegóły

RENATA, 9 stycznia 2019

poszukiwacz

wyszło dziecko z lasu
z rozwichrzoną czupryną
wiatr złapało w żągle

rachuba czasu
w baśni się spala
przyklad mistrza
w umyśle tkwi

z zakłopotaniem
chce od świata więcej
każdemu się to zdarza
od czasu do czasu

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły

RENATA, 9 stycznia 2019

***

z tamtej strony
ktoś coś chce
niespodziewanie

liczba komentarzy: 2 | punkty: 4 | szczegóły

Marek Gajowniczek, 9 stycznia 2019

Siedząc na pieniądzach

Mogą finansowe sfery kosztować Madery
Dokąd Ronin będzie bronił im cztery litery.
Dokąd "Partia Niemożności" utrzymuje stery,
A z nowych nurtów - "Miłości" nie będzie afery.

Lecz gdy wielkość sum okrągłych dojrzy lud na stole,
Nawet ten, najbardziej mądry przyzna... ja p...
I nikt się nie będzie dziwił, o czym wszyscy wiedzą...
Skąd elit wielkie profity? Z tego na czym siedzą!!!

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Marek Gajowniczek, 9 stycznia 2019

Glapki na oczach

Bez prezencji i dystynkcji,
chyba tylko na prowincji
w jakimś opuszczonym dworze,
za swój dochód przeżyć może
reprezentacyjna władza,
a taki sektor bankowy,
polski oraz narodowy,
dyrektorską pensję chwali.
Nie będzie się partii żalił,
bo poufność kont swych ceni
i wiadomo - dżentelmeni
nie plotkuja o pieniądzach.
Jeśli sprawa jest gorąca
i zmuszeni są do zwierzeń,
nie powiedzą - co, kto bierze,
lecz przyzwoitym zwyczajem,
mówią ile... nie dostaje!

Może to różnica klasy...
Może takie mamy czasy -
rozłamów, wojen na górze,
a nie tylko w Singapurze
bankier w swej naturze ma,
jak pieniądz, oblicza dwa -
dobroczyńcy i lichwiarza,
a na obu banku twarzach
zawsze minka jest urocza
i nieraz... glapki ma na oczach.

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

smokjerzy, 9 stycznia 2019

usiłując dogonić wiersz ( improwizacja )

potykasz się o słowo
tu i ówdzie wytarte
zapewne od nadmiernego używania
gdzie indziej wyszczerbione
jakby ktoś usiłował wyrżnąć z niego kilka znaczeń

najpierw są usta ułożone w kształt wyznań
potem te same usta wypełniają się krwią
która wabi wrzeszczącą czerwienią

następnie oczy
dwa czynne wulkany gotowe rozlać się
po bezdrożach papieru
zmienić go w pośmiewisko
a wtedy zblaknąć z łakomstwa
z przesytu

jest zaślepione okno z nadzieją na widok
i dom którego nie można opuścić
bo jeszcze nikt nie wymyślił drzwi

są drzwi ale bez potrzeb
i klucz który chciałby coś w końcu otworzyć
jednak nie potrafi przekonać do siebie
żadnej dłoni

i nagle słowo śpiewa

tak pięknie
że bóg pośpiesznie porzuca wszystko
by nie zważając na brud
przenieść wieczność tylko w to słowo

wschód słońca tak nagły że właściwie już zachód
cztery rzędy uśmiechu uzbrojone po zęby
matka dzieciństwo bracia i sonet
pełnia księżyca i szczęścia
otwarta rana świątyni z dwójką wyznawców
tysiącem dzwonów
ślina i pot mleko i gówno
zdziwiony czas że go właściwie nie ma
ból który nosi znamiona świętości
lecz także ucieczki

słowo wciąż śpiewa
ty piszesz

o rany o boże o kurwa

przeważnie tyle
zostaje z twojego wiersza

liczba komentarzy: 10 | punkty: 7 | szczegóły

Misiek, 9 stycznia 2019

Krajobraz po ... (II version)

Jeszcze ziemia lodem pokryta śpi
w śnieżnej pościeli
lodowaty wiatr dmucha
w oczy zefir szalony
wszystko dookoła w bieli

mijają szybko styczniowe dni
stary zegar jak zawsze godziny
tym samym rytmem wybija
zaczarowany świat przemija
wolno odchodzi czas po …kolędzie

a na śmietniku puste kartony
na prezenty i drobne upominki
jaka wiosna w tym roku będzie
nigdy się już nie dowiedzą
z bombek i świeczek obnażone

płaczą ostatnimi igłami
porzucone choinki

liczba komentarzy: 2 | punkty: 2 | szczegóły