Poezja

Marek Gajowniczek, 8 stycznia 2019

Pan prezydent dziś pojechał do Człuchowa...

Pan prezydent dziś pojechał do Człuchowa,
a w Człuchowie pewien człowiek przyszłość zna
i sondaży się ukaże partia nowa -
Jaką szansę reelekcji władza ma?

Nie można mieć zufania do poprzednich,
bo dotychczas żadne z nich się nie sprawdziło,
a w Człuchowie pan spirytysta - pośrednik
zawsze znajdzie niewiadome, choćby gniło.

A dziś władza ma także ślady zepsucia
politycznego i nieraz moralnego.
W ważnych ruchach politykom braknie czucia.
Brakuje im wizjonera prawdziwego!

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Yaro, 8 stycznia 2019

koń

ze skwarkami chleb
ostygła ciemna herbata
osłodzona czubate łyżki trzy
pojedzony osuwam się we śnie

praca się odwlekła
na potem

opasły pełny zwierz
żona wypożycza mnie
do roboty śle jak list do skrzynki
na plecach nie pisze że ja to koń

przecież wiem nie odmawia się kobiecie

liczba komentarzy: 6 | punkty: 2 | szczegóły

Pi., 8 stycznia 2019

Wenus nie ubiera się u Prady

przychodzą i odchodzą
trendy mody i najnowsze stajle
ale gdy zastygasz przed pełną szafą
to w marmur nieskończenie zimno

i bezwzględnie odpadają puste ramiona
gdy nie ma co na siebie włożyć
by się sobie przypodobać

samej

liczba komentarzy: 2 | punkty: 3 | szczegóły

Teresa Tomys, 8 stycznia 2019

tyle rąk wciąż woła

nie mam i nie żałuję
obiecane odbiorę
albo zdobędę
a milczenie
nie boli
w drobnych gestach
chwytam co dobre
później

to rozdam

I 2019/T.Tomys

liczba komentarzy: 5 | punkty: 7 | szczegóły

Marek Gajowniczek, 8 stycznia 2019

Problem

Rosyjscy żydzi myślą po polsku.
Mają z tym problem odwieczny,
bo nie dochodzą do żadnych wniosków,
akceptowanych i sprzecznych.

Nie ma na świecie innej diaspory
z tożsamościowym problemem.
Wszystko, co polskie budzi opory
i sporem wciąż burzy scenę.

Spędzają nad tym długie wieczory.
Głęboko to ich dotyka,
że nie potrafią, aż do tej pory
zmienić swych myśli języka.

Siedzi coś w głowie. Obce, czy własne?
Ojcowskie, albo matczyne.
Drażni, rozpiera, rozumy ciasne.
Obraca spokój w perzynę.

Drąży, jak krople. Przewraca Noble.
Wciąż żąda odrębnych loży.
Efekt już dawno opisał Doppler,
że każdy system rozłoży.

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

piórko, 7 stycznia 2019

banalnie

znowu budzi noc
czas cicho przemyka
nuda

na powiekach wspomnienie godzin
tego dnia kiedy

inaczej śpiewa wiatr
o chwilach rozciągniętych błękitem
nabrzmiało

tamte promienie
dążą do zaspokojenia
twarz
     piersi
           uda
pospiesznie całują
ciepło
        cieplej
              wilgotnieję

tylko ta ciemność
usypia miarowym oddechem

liczba komentarzy: 9 | punkty: 11 | szczegóły

Teresa Tomys, 7 stycznia 2019

słowo jak płomień

nie każde
w sobie magię ma
jednak rozgrzewa
ogrzać potrafi
miło utuli
rozjaśnia noce i ciemne dni
bywa że kłuje
czasem oparzy
wtedy zaboli

tylko w tym dobrym
szczerym
największa siła

ciepło bez skazy

I 2019/T.Tomys

liczba komentarzy: 2 | punkty: 7 | szczegóły

Marek Gajowniczek, 7 stycznia 2019

Ostatni zaścianek po bitwie

Eskape Room zamiast religii
będzie w każdej szkole.
Będą ludziom kieszeń strzygli.
Każdy weźmie dolę.

Własność intelektualna,
niwa - artystyczna.
Zarobi władza lokalna.
Klientela - liczna.

Działalność edukacyjna,
nowa - rozwojowa.
Cena - bardzo atrakcyjna,
a płatność - grupowa.

Słup - atrapy i start-up-y
boom informatyki,
a ludziom - na oczy klapy!
Podskoczą wyniki!

Bankster, służby, sieć handlowa,
a w orszakach mary.
Opokę Unia zachowa.
Piach zabierze starych!

Demon zysku kraj rozpasał.
Śmieje się Befana.
W kamizelkach średnia klasa!
Bunt! Nie ma szatana!

Jest ekstrema! Wyjścia nie ma!
Jest rozłam w Kościele.
Świeczki w oczach i pomrocza -
Znieść wolne niedziele!

Rewolucja zamiast Krucjat!
Ostatni zaścianek!
Wyjściem - Nowa Konstytucja...
lub przejście przez ścianę!!!

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

smokjerzy, 7 stycznia 2019

o miłości

nie ma
takiego wiersza
który by jej nie oszpecił

liczba komentarzy: 16 | punkty: 8 | szczegóły

Misiek, 7 stycznia 2019

Staruszek poeta

Staruszek poeta w darze życia zakochany
na samotność duszy od dawna jest chory
zbiera po świecie nowe metafory
aby opatrzyć tęsknotą stare rany

kiedy zimą wieczór tak szybko nadchodzi
i lodowaty szary dzień ku końcowi się chyli
szuka kolejne słowa i w tej chwili
płynąc jak Charon w rymów łodzi

pomiędzy proroczymi snami a myślami
składa z nich jak wieże z klocków Lego
strofy dla księżyca bo mu kolegą
uśmiecha się co noc za chmurami

staruszek poeta dziś nic nie zje i nie wypije
marzenia jeszcze pokryte śnieżną pierzyną
w gąsiorze dojrzewa słodkie wino
powróci wiosna i wszystko odżyje

spotka znów młodą Wenę we wersetach
poczuje delikatny dotyk cudownego ciała
będzie wraz z nim odtąd poezja spała
napisze tylko dla niej staruszek poeta

liczba komentarzy: 1 | punkty: 2 | szczegóły