Poezja

nie mam czasu teraz by umierać
mam kilka spraw do wytłumaczenia
rozwiązać trzeba jak umierają drzewa
jeden krok do sensu istnienia

jutro do trumny się ułożę
 po kielichu na do widzenia


nie teraz nie rób teatru
nie mogę zejść ze sceny

toczę kamień na szczyt
niech będzie dobrze tym na górze
niech płynie we mnie życie
spokojnie będę stał na brzegu wśród fal
jak Robinson poczekam. mam czas

puszczam dymka
z okazji  skorzystam