Poezja

kocham jak nikt
pokochać umiałem 
być jednym spojrzeniem
 
gdy pierwszy raz cie ujrzałem
oniemiałem onieśmielony
wiatr pompował we mnie odwagę jak w rycerza wiarę
 
miłości mam tyle że oblepiłbym mur chiński
z kosmosu widzieliby jak mi zależy
 
ty ciągle nic nie ma zmiłuj 
pytania bez odpowiedzi
 
zimne spojrzenie krąży w duszy
ma zmartwienie nie powiąże nas już nic 
pustka próżnia w eterze 
chłód przenika przez palce paznokcie
slow na skórze zjeżony pocieram dłońmi
 
to stare zdjęcie zostanie w mojej pamięci
kocham cię za wszystko