Poezja

ostatniej kartki z kalendarza 
która na jednym rogu wisi
już nie pozwolę w wieczność zabrać
niech parę chwil jeszcze pokrzyczy
 
niech jeszcze ci mój stary roku
ten prostokącik papierowy
będzie choć dobę solą w oku
a jej się nie da wprost wydobyć
 
niech ci ten skrawek celulozy
zadrą zostanie w blacie krzesła
bo kartek już nam nie namnożysz
a ta ostatnia 
 
 
dla Sylwestra