Poezja

 
... wydawalem jej się bez reszty
w przykusych spodniach po ojcu 
w koszuli pamiętającej choinkę trzydziestego ósmego 
wyglądasz jak Żyd - mówiła gładząc po trzydniowym zaroście
jutro ogolę cię - brzmiało niejednoznacznie
wtulając się zmęczeniem a może i z ochoty zasypiała pierwsza
mogłem tak leżeć w nieskończoność

nad ranem przynosiła niewiadomo skąd gorącą zbożową kawę 
piliśmy łapczywie 
jakby z każdą kroplą rosła nadzieja na kolejne spotkanie 
świt nadchodził zawsze od Pragi 
zapowiadał się sierpniowy gorący dzień
jeszcze widzę
tę pewność w oczach
czuję zapach jej włosów
 
nawet w kanałach