Poezja

Zimą gdy mróz na szybie
srebrne listy pisze
kładąc między paprocie 
tęczowe refleksy
mógłbym usiąść przy tobie
i słuchać - ach słyszę 
głos twój cudny - melodię 
(czy ty jeszcze nie śpisz)

czy to ciepło od pieca
które noc roznosi
niczym skoczną muzykę 
do tańca - no właśnie 
sprawić może coś więcej 
(daleko do wiosny)
niż iskierka miłości 
która zanim zgaśnie

w wyobraźni zostanie
różą za firanką
mróz nam zagra na flecie 
może aż po marzec
zatańczymy ze sobą 
najpiękniejsze tango
i nie patrząc już w gwiazdy
pójdziemy się starzeć