Poezja

 
Boję się miłości której nie odpowiem
słów zmienionych w kwiaty i nocy gdy grzech
boję się też chwili gdy staniesz nad grobem
i zapytasz życie czy choć warte łez 
 
czy ten sen przyjemny napisany wierszem
może najzwyczajniej w tobie - we mnie trwać 
boję się poezji w której jesteś - jestem
wiosną i jesienią już od wielu lat 
 
boję się miłości której nie odpowiem
choć wiem że we dwoje łatwiej by się szło 
przeraża niepewność - a w niej zwykły człowiek 
co nie pyta dokąd 
ani nawet skąd