Poezja

po wojnie zazwyczaj jest pokój
dzieci zapisują zeszyty koślawymi literami
podnosząc głowy na odgłos dalekiej burzy

po wojnie jak po wojnie w domu panoszy się jeszcze strach
szklarz wstawia szyby w kwadraty okien
deszcz znów rozdzwoni się swoją melodią

drzewa leczą rany - malwy są już równe z płotem
pod wiśnią kwitną konwalie
dobrze że odnajdujesz swój dawny uśmiech w lustrze

wymieniłem na kawę papierosowy przydział
nareszcie napijemy się prawdziwej
jest czarna i smakuje jak noc z tobą