Marek Gajowniczek, 10 may 2015
Jaką pieśń złożysz dzisiaj trybunie,
gdy słowa w górę podnieś nie umiesz?
Stało się ono ludzką udręką.
Jakim je teraz poświęcisz dźwiękom?
Jakie mu dzisiaj nadasz znaczenia?
Świat miał się zmieniać, a się nie zmienia
i ciągle oczy ma Bazyliszka,
a strofy zżera gorycz - modliszka.
Nie dźwigniesz wierszem skorupy złego.
Ciężkie pieniądze, tyle jest tego,
opłacą każdą kłamstwa potrzebę.
Życie jest piekłem, a władza - niebem.
Pod nim się wszystkie zmieniły role.
Marnością jesteś, a drań - idolem
od rozdawnictwa i posłuchania.
Jakim się zechcesz słowem osłaniać?
Na puszczy wołasz, lub w głuchym stepie.
Rechot tryumfu dociera lepiej
do serc, umysłów, upadłych dusz.
Spróbuj! Uderzaj! Skorupę skrusz!
Twe są przestworza, a jej jest ziemia.
Spróbuj wzlatywać nad mur milczenia
i wypatrywać w lawie Matrixu
młodych, rodzących się w niej Feniksów.
Oni, gdy już ci odpadną pióra,
wstaną, a z nimi nowa kultura.
Zbiorą rzucane na wicher słowa,
aż znajdą pierwsze: " Boże poprowadź!"
Marek Gajowniczek, 10 may 2015
Dzień jest ponury, deszczowy,
a wiatr gałęzie rozbujał.
Zły nastrój wchodzi do głowy.
Z nim polityka - szczeżuja.
Plącze się myśl pod kapturem,
że wszystko to guzik warte.
Nie stoi nikt za tym murem.
Postawić krzyżyk na kartę?
Postawię, a potem zniknie,
albo obwódkę przekroczy.
Cisza. Nikt nawet nie krzyknie.
Sądy zaśmieją się w oczy.
Parodia - chłodna, deszczowa.
Omijać trzeba kałuże.
Pieśń gorsza jest niż Ludowa.
Zamierza pozostać dłużej.
Hybryda! Nie demokracja.
He, he, he... troll się zaśmieje.
Kark zgięty. Wciśnięta spacja.
Niewielką masz już nadzieję.
Nie jesteś nieprzemakalny.
Zniknęły z rynku kalosze.
Komisja skład ma fatalny.
Czeka tam - za marne grosze.
I tylko w sztabach gorączka.
Twój nastrój to dla nich bzdura.
Redaktor puściła bączka:
Cholera! Jest druga tura!
Marek Gajowniczek, 10 may 2015
Przejęcie władzy p/o Prezydenta.
Dziesiątego! Kto pamięta?
Błyskawicznie. Z gotową ekipą.
Zbiór przejęto. Zamknięto. Zakryto.
Dziesiątego -
jest o co powalczyć!
Dziesiątego -
z tarczą, lub na tarczy...
Dziesiątego -
pistolet przy głowie.
Dziesiątego -
powtórka, panowie?
Dziesiątego -
rozkaz na Twitterze.
Dziesiątego -
agenci, żołnierze...
Dziesiątego -
Krakowskie Przedmieście...
Dziesiątego -
Powtórka???
...
Nareszcie
Marek Gajowniczek, 10 may 2015
Nóżki na stół, panowie! Można z buciorami.
Nikt karteczkami tego stołu nie przewróci,
ale gdy ludzie potraktują go nogami,
na śmietnik łatwo będzie można go wyrzucić!
Nóżki na stół! Można nim zachwiać i potupać,
a nawet mocnym kopniakiem zagrozić.
Potem na śmietnik wynieść mebel - trupa.
Na renowację żadną nigdy się nie zgodzić!
Nóżki na stół, skoro już jest jak w kabarecie.
Niech służbie włosy posiwieją ze zmartwienia,
bo karteczkami mebla się nie pozbędziecie,
a jego los zależy dziś od zgromadzenia.
Trzeba na blat wejść, aż się ugnie i rozpadnie,
a ci, co siedzą się rozpierzchną, gdzie pieprz rośnie.
Drzazgi pozbierać. Wysprzątać dokładnie.
Koniec układu ogłosić donośnie!
Śmiało na krzesła w świecie wchodzi polityka.
Tańczmy flamenco. Czy wytrzyma stolik?
Jeżeli liczna spróbuje publika,
to się ten system już na pewno... jak kto woli.
Marek Gajowniczek, 9 may 2015
I znów ktoś może nagle spaść tu z konia.
Zasmuci się, lub rozweseli kraj.
Już w żyłach szybciej krąży krew.
Zgodnie z naturą, albo wbrew
pójdziemy i odpowiemy na zew.
Bo gdyby nagle ktoś tu upadł z konia,
to nie pomoże nawet kaczy puch,
choćby figurą był naj- naj-
obrócić wszystko może maj
i już nie będzie takie "w to mi graj!"
Już jutro ktoś tu może zlecieć z konia.
Potrafi w głowach nam zawrócić maj
i wszystkie nam przemieszać sny.
Już nawet front pałacu drży,
a jeszcze się wahamy tylko my.
I znów ktoś może nagle spaść tu z konia.
Żaby rechotem się zaśmieją z nas.
Ktoś bardzo kogoś kochał.
Ktoś powiedział: - Wynocha!
Na każdego przychodzi jego czas!
Marek Gajowniczek, 9 may 2015
Zestawienie mówi wszystko: Damy radę!
Dwie baterie podesłała Ameryka.
Oni armię wystawili - my paradę.
To jest nasza hybrydowa polityka.
Dziś o wojnach decydują już pieniądze.
Najważniejsze są decyzje: - Kto dostanie?
Strzela tęcza, kiedy się pojawia słońce
i skutecznie świat rozbraja ośmieszanie.
Wilk i zając to są równi przeciwnicy!
Chociaż kłami jeden straszy - drugi drwi.
Bardzo mądrzy rządzą nami politycy.
Jadą czołgi, lecz nie u nas ziemia drży.
Co najwyżej, gdzieś tam góra się zawali,
albo dach na ludzi spadnie na lotnisku,
lub samolot idioci pilotowali.
Ktoś podpory chciał usuwać dla odzysku.
To są wszystko drugorzędne dla nas sprawy.
Wyjścia z Unii i angielskie referenda.
Niech tam robią sobie wielkie defilady.
Damy radę... kiedy padnie już komenda!
Wierszyk więcej nic nie powie, bo jest cisza.
"Ani mru mru" - pokazują na ekranie.
Świat ludzików dziś zobaczył i usłyszał.
Oczy wznieśmy i się módlmy: Strzeż nas Panie!
Marek Gajowniczek, 8 may 2015
Pachnący wiatr
do okien wpadł
i przyniósł aromaty.
Jaśminy, bzy,
sprzed laty sny,
młodzieńcze dzieci - kwiaty.
Jak rhythm and blues
bawełnę niósł
zbieraną na topoli
i w głupich snach
o dawnych dniach
pozwolił poswawolić.
Z zielonych traw
poszła na szczaw
wiosenna tęskna nutka.
Hula po dworze
ton "Być może"
i pamięć - bałamutka.
Marek Gajowniczek, 8 may 2015
Pokłócili się . Kto wygrał?
I już tak zostało.
Sprawa pozostała przykra.
Mało brakowało,
by ponownie się zderzyli.
Świat zagładą straszą,
a co przedtem ustalili -
podpalają, gaszą.
Wojnę teraz nazywają -
konfliktem, hybrydą.
Nad głowami o coś grają
i po swoje idą.
Pokażą na defiladzie,
co na nas szykują.
Cień się na tym wielki kładzie.
Straszą? Czy świętują?
Uczcić pamięć?
Lecz nie każda jest tu do uczczenia!
Wiele spraw zniszczyła zamieć
i ukryła ziemia.
Czas przemieszał jednakowo
męstwo oraz zbrodnie.
Zginęło właściwe słowo,
co znaczyło: - Godnie!
Ameryka swe zwycięstwo
zabrała do domu.
Niemcy obnoszą się klęską,
a ceną krwi komuch.
Żydzi żądają zapłaty
oraz zwrotu mienia.
Dzień Zwycięstwa ma dwie daty.
Pokonanych nie ma.
Idą wieńce, garnitury
dla wyborczych spotów.
Błękit nieba. Żadnej chmury.
Pamiętaj! Bądź gotów!
To się jeszcze nie skończyło!
Wygląda podobnie.
Przypominać pokój, miłość
jest dzisiaj niemodnie.
Marek Gajowniczek, 7 may 2015
Nie wiedział naród do tej pory
jaka się toczy tutaj gra
i jaki ma wpływ na wybory
wciąż Paragraf 22?
Że istnieje jakaś C Bulla
ukryta w treści ordynacji
i trafi jak gumowa kula
w sprzeciw i próby demonstracji.
Gwarantowano jedną turę
i taki wynik musi być!
Za władzą służby stoją murem.
Pragniesz się mierzyć? Proszę... idź!
Marek Gajowniczek, 7 may 2015
Jest bezwzględność. Jej nacisk poczuli.
I jest zbrodnia. Dotknęli jej z bliska.
Bronią jeszcze ostatniej koszuli.
Strzegą już wygasłego ogniska.
Żadnej siły za sobą nie mają
oprócz sumień i pamiętania,
Żadnych kart dawno już nie rozdają.
Podtrzymuje ich zamiar przetrwania.
Ciągle liczą na odmianę losu,
ale w świecie ich nikt nie popiera.
Zawiódł każdy stosowany sposób.
Razem z nimi ta ziemia umiera.
Czas upływa, odmierza godziny.
Na stos rzuca procesje i modły.
Razem z nimi bezradnie patrzymy
na uśmiechy nam wrogich i podłych.
Dla nas nadal bezcenny jest honor.
Przyzwoitość jest jeszcze, choć bieda.
Ciągle iskrzy, jeszcze nie zapłonął
sprzeciw, który zagasić się nie da.
Poetry
Prose
Photography
Graphics
Video poems
Postcards
Diary
Books
Handmade
