Poezja

miasta za wydmami
jak mydlane bajki
pękały ze śmiechu

leżałem obok niej
spała jak dziecko
cicho i spokojnie
czułem jej zapach
łagodny jak morze
nieruchome, nieme

świat przed końcem nocy
był pusty i ciemny

i tylko gdzieś w oddali
śpiewali żołnierze