Poezja

Towarzysz ze strefy Ciszy, 5 listopada 2021

Poławiacze pereł

Wiersze przychodzą nocami
Jak opóźnione listy z wojny
Albo z tamtej strony

A w nich ostrza
"jest z ciebie tylko pół człowieka"
Albo "gdzie byłeś jak krystalizował czas"

Jestem jak pół faceta
Rozróżniam tylko dwa kolory
Kolor żywy
I ten drugi
Podobno podmieniają się cyklicznie
I można o tym się douczyć
W całej sieci
Fejk-światów

Czasem wiersze bywają bardziej cwane
Osaczają człowieka w kilka
Jak stado wilków przy świetle księżyca

Piszesz o wyciu
Od którego trzęsie się ziemia
Ale za dnia to już nie brzmi strasznie

Gdyby te wilki stworzyły
Zwartą formację
Przemysłowego zabijania
Żaden poeta by nie przeżył

Rano ostatni przeoczeni
Rozpadliby się w pył
Jak zagłodzone wampiry

A tak to doskonalą
Swoją biegłość czekania
Poławiacze pereł
Czekający aż przyjdą same

Najlepiej we wciąż
Żywym kolorze

liczba komentarzy: 1 | punkty: 5 | szczegóły

Towarzysz ze strefy Ciszy, 5 listopada 2021

Trzy dni głośności

Zgadzać się we wszystkim
To bardziej zboczone
Niż seks grupowy
Na cmentarzu
Niemniej
To jak wtedy na udeptanej
Bieli kart
Internetowych protokołów
Skrzyżowały się ostre klingi
Naszych słów
Pokazało że oboje zapisaliśmy
Się w historii świata
Nie dość

Vcięcia w kształcie liter fał
Zagiąć potrafią każdą frazę
Nawet na słabym wietrze
Czy jeszcze kiedyś
Będzie ostro? Czy kiedyś jeszcze
Będzie prosto?

Przy każdej kontrze sypały się
Jak skry
Plejady kropek znad "i"
Rozpalając
Pożary w czuprynach
Okolicznych przemilczeń i niedomówień

Krew z każdego otwartego
U
Sączyła się gęstą treścią
Plamiąc nam życiorysy
I ręce

Mamy krew na rękach
Od pisania wierszy
Jak wszyscy przed nami poeci którzy
Zabili ciszę
Zabili czyjś spokój sumienia

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły

Towarzysz ze strefy Ciszy, 5 listopada 2021

Ranny przegląd prasy

Gdybyś została tu chociaż chwilkę
Byłby jeden więcej
Wymiar
W którym by można ulec
Całkowitemu spleceniu

Stojące fale twoich włosów
Potrafią rozchybotać
Fantazje do snu ukołysać

Zaglądasz do mnie tylko
Podczas szybkiego skrolowania
Niusów na fejsie

Trzeba przecież nadążać
I wiedzieć co się u kogo zmienia - piszesz lapidarnie
Ambasadorowi stałości

liczba komentarzy: 2 | punkty: 3 | szczegóły

Towarzysz ze strefy Ciszy, 5 listopada 2021

Atlantropa

Więc one wszystkie były w depresji
Zalane w trupa
Morzem łez
I każda stworzyła
Swoją głębię

Ale może da się jeszcze
Świat posadowić na słupach Heraklesa
Wyraźnie nakreślić nieprzekraczalny
Brzeg czary goryczy

Osuszyć to morze
Odkryć dawne zapomniane
Nieznane już lądy

Mówią - w takiej zagrywce
Dzikie stepowe demony
Otępiałe już od dekad
Suchą stopą podejdą
By zaglądać ci w oczy

A ja chcę szukać tej dawnej linii
Brzegów krainy szczęśliwości
Gdzie ślady dawnych ognisk i w piasku
Taniec nimf zapadł w pamięć wiekom

Chcę szukać świata
Który wreszcie pasowałby
Do map

liczba komentarzy: 1 | punkty: 4 | szczegóły

Mada44, 5 listopada 2021

Każdy ma prawo do własnego życia

Nie masz prawa
urządzać komuś życia
na własną modłę.
Żaden z nas nie wie
kto ma rację.
Stawianie się powyżej Boga
Jest grzechem niezmazalnym.
Niech każdy żyje jak potrafi.
Jak go natura stworzyła.
Miłość niech prowadzi,
Szacunek drogę wskaże.

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Mada44, 5 listopada 2021

Dla Boga jesteśmy tacy sami

Jesteśmy różni,
Dla Boga jednacy.
Bóg jest miłością,
I wszystkich nią obdarza.
Ci, co wykluczają
Po diabła stronie stają.
Choć w imię Boga
Twierdzą, że to robią.
Ponad Boga się stawiają,
Grzesząc dwójnasób.
Do raju drogę sobie zamykają.

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Mada44, 5 listopada 2021

Poezja

Czy to rzeczywistość,
Czy marzenie?
Czy to o mnie?
Czy o innych?
Kto jest w stanie powiedzieć,
Wersy czytając.
Tworzę świat
wśród strof schowany.
I tylko ja znam odpowiedź.

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Mada44, 5 listopada 2021

Skupieni na sobie

Woda płynie w kranie,
Więc jest jej pod dostatkiem.
Węgiel kosztuje,
Śmieci darmo palą się.
Toksyny?
Płacić za odpady.
Taniej będzie, gdzieś wywieź.
Recykling?
Któż by się tak męczył
Wszędzie samochodem.
Nogi trzeba oszczędzać.
Lodówka pełna musi być,
Jak coś się popsuje,
Wyrzuci się.
Skupieni na sobie,
Niezainteresowani,
Czy świat pozostanie
Dla potomnych???

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Mada44, 5 listopada 2021

Ogród marzeń

W marzeniach widzę ogród
Wysokim murem otoczony.
Na którym rozpostarte są
Gałęzie drzew owocami obsypane.

W marzeniach widzę grządki
Na podwyższonym murku usłane.
Plecy nie będą bolały,
Gdy czyścić będę z chwastów.

W marzeniach widzę rabaty
Pełne kwiatów miejsca.
Barwy przykuwać będą
I koić moje serce.

W marzenia widzę duże beczki,
Pod rynnami ustawione.
Konewki napełniam deszczówką
Wolnym strumieniem podlewam plony.

W marzeniach widzę zieleni skrawek
Jak chodzę po nim boso,
Jak leżę zespolona z ziemią,
Rozmarzam się bez granic.

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Yaro, 4 listopada 2021

Ikar z polskiej wsi

smakowałem gorzką herbatę
jak twój wyraz fizjonomii

ile lat przesiąkam tobą
w kieszeni ze zdjęciem
od narodzin fotografii

dzieli nas wiek miesiąc dzień
spóźniłem się z przyjściem na świat
o trzy lata sześć miesięcy

sakramencka noc
nuta w dyskotece

zakwitłaś w czerepie
jak na gnieździe ptak

latałem za tobą i nic
prócz mego przelotu

Ikar z polskiej wsi

sączyłem gorzką herbatę
jak na twarzy grymas

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły