Poezja

Arsis, 25 sierpnia 2021

Żywi, umarli… zapomniani

Wpatruję się w krawędź regału… ― książki pokryte kurzem, płótnem pajęczyn…

Nie będę ruszał… ― niech śpią umarli bohaterowie,
których żywot skończył się z ostatnimi literkami…

„Oddział chorych na raka”, Aleksandra Sołżenicyna…

… Oleg Filimonowicz Kostogłotow ―
odjechał pociągiem
― z ciężarem śmiertelnej choroby…

Ubłocony, sponiewierany,
odczłowieczony…
… umęczony beznadzieją totalitaryzmu…

Na pożółkłych
stronicach ―
bezwład czai się
― na każdym kroku…

Lata 50. XX wieku… ― chwiejące się topole… ― koniec lata… ― melancholia jesienniejącego powoli
nieba…

Stara kwiaciarka ―
sprzedaje
na rogu ulicy
― bukieciki niebieskich fiołków…

… kupuje dwa,
wysupłując
z kieszeni
― ostatnie kopiejki…

„Wilk stepowy”, Hermanna Hessego…

… Harry Haller ―
znajduje ―
swoją
― Herminę…

Tańczy z nią
na balu
maskowym
― A. D. 1924…

… w deszczu konfetti, w głośnych dźwiękach foxtrota kołyszącej się na boki orkiestry…

A potem?

Nie wiadomo, czy zabija ją w pasji zazdrości, upojony silnym narkotykiem, czy staje się na powrót motylem…

… spadającym płatkiem
zwiędniętej róży…

„Zbrodnia i kara”,
Fiodora Dostojewskiego…

… Sonia Siemionowna Marmieładow,
przechadza się w świetle księżyca
― ulicami XIX-wiecznego Petersburga…

… nie chce
wracać ―
do swojego
― obskurnego mieszkania…

… do pustki,
wilgoci
― i brudu…

Rodion Raskolnikow ―
odlicza dni,
miesiące…
… lata katorgi…

… gdy wyjdzie
na wolność
― weźmie ją w ramiona…

„Uciekaj, króliku”, Johna Updike`a…

… Harry „Rabbit” Angstrom, szuka szczęścia
w ramionach kurwy,
zostawiając na pastwę losu ciężarną żonę…

„ Komu bije dzwon”, Ernesta Hemingway`a…

… Robert Jordan ― ciężko ranny ― rozstaje się ― na zawsze ― z Marią…

(Włodzimierz Zastawniak, 2021-08-25)

***

https://www.youtube.com/watch?v=5DaoDnpi1FI

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 25 sierpnia 2021

Kuglarski surogat metod i trybów rozłożonych na okruchy

"Wszystko jest doprowadzone do skrajności, niemal wszystko – makabryczne (...)".
Sir Michael Vincent Levey, "Od Giotta do Cézanne’a. Zarys historii malarstwa zachodnioeuropejskiego" 1)

kiedy zasypiam
szary piasek z domieszką soli z Morza Martwego
kłębiący się między pazurami Leviathana
wysypuje mi się z czoła prosto na jasiek
strzeżony przez naszytą sowę

nie wiem kiedy Rašīd al - Dīn Sinān spotkał się z I Dalay Lamą
nie wiem kiedy dołączył do nich Buddha Siddhārtha Gautama i przyprowadził swoje węże
najprawdopodobniej stało się to w namiocie rozbitym w Dolinie Yehoshephata
przy winie kupionym przez Iosepha ab Arimathæa
i na pewno nie zabrakło tam Beksińskiego Boscha Grünewalda czy Rivery

nie doniesiono mi co orzekł neurolog na temat ich drżących kręgosłupów
oraz czy w ogóle orzekał czy tylko zaordynował paracetamol 2)
a może badał ich numerolog albo proktolog

kiedy zasypiam
to czy zdaję sobie sprawę z tego że moja bezsenność jest pozawymiarowym pulsem nieudacznictwa
a ja przecież chcę zapomnieć kwestie po swojemu niekonieczne w granitowym ładzie ciasnych wydarzeń
bo życzę sobie wielogodzinnych krociowych ściągniętych tekstów z czasownikowego laminatu
nawet dlatego poszedłem do piekła imaginacji by nie pójść w tamto miejsce nagle i bez nowego krawata

"i tylko głupiec wierzy że może sobie iść gdzie mu się podoba bo środek przytrzyma go na powierzchni" 3)
ja zmuszony jestem wierzyć że mój środek jest na marginesie wszystkiego co jest cokolwiek warte
i może przynieść mi przekupiony sen sprawiedliwego Ripa van Winkle
________________________________________________
1) Michael Vincent Levey, "Od Giotta do Cézanne’a. Zarys historii malarstwa zachodnioeuropejskiego". Tłum. Maria i Stanisław Bańkowscy. Wydawnictwo Arkady, Warszawa 1988, s. 92.
2) Paracetamol (łac. paracetamolum) to organiczny związek chemiczny, hydroksylowa pochodna acetanilidu, stosowany jako lek o działaniu przeciwbólowym i przeciwgorączkowym. Wykazuje także bardzo słabe działanie przeciwzapalne, lecz nie znosi objawów stanu zapalnego ani nie osłabia funkcji płytek krwi i charakteryzuje się niskim ryzykiem pojawienia się działań niepożądanych. Dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego, osiągając po 30 ÷ 60 minutach maksymalne stężenie we krwi. Efekt przeciwbólowy utrzymuje się od 3 do 5 godzin. Działa przez blokowanie cyklooksygenazy prostaglandynowej (prawdopodobnie COX-3) w ośrodkowym układzie nerwowym, hamując syntezę prostaglandyn.
3) Sarah Kane, "Łaknąć" (ang, "Crave").
_________________________________________________

‎Allenstein, Schubertstraße/wtorek, ‎2 ‎marca im Jahre des Herrn MMXX‎I, ‏‎12:58:27

liczba komentarzy: 2 | punkty: 3 | szczegóły

Misiek, 24 sierpnia 2021

Stary zegar

Od tylu lat zawsze na tej samej ścianie
na pordzewiałym dzisiaj haku
pokryte patyną wskazówki ustawione na dwunastą
wahadło jak łańcuch bez ruchu wisiało

domownicy zgodnie zawsze decydowali
niech sobie z nami zostanie
choć życia faktycznie nie dawał już znaku

nikt nie poszedł ani razu na miasto
choć w sklepach potomnych nie brakowało
słyszał często kuzyna na ratuszu w oddali

on chociaż już ani razu nie tykał
pamiętał prababcię i pradziadka
poznał przecież później całą rodzinę

widział jak chorzy przeklinali chorobę
albo w co się bawiła dzieci gromadka
potem w ciemnościach nocy znikał
zasypiając do jasnego świtu

nie do końca do odczytu
dzisiaj wskazuje dokładną godzinę
tylko dwa razy na dobę

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Adam Pietras (Barry Kant), 24 sierpnia 2021

Sportowy

Aż do tego cienia kołysze się w miejscu basen
Za schodami kołysze się w rytm spacerującego
Który kołysze się być może nie wie o własnym
Za poręczami stokrotki za zbiornikami do cienia
W budynku w sukience za schodami kołysze się
W sukience teraz pije w miejscu za schodami
Który kołysze się za zbiornikami w budynku
Za schodami kołysze się w miejscu do cienia
Teraz pije w budynku w sukience za poręczami
W budynku kołysze się w rytm spacerującego
W sukience o własnym między drzewami

liczba komentarzy: 7 | punkty: 2 | szczegóły

Marek Gajowniczek, 24 sierpnia 2021

Konopielki

Na wschodniej granicy
w pobliżu Kuźnicy
alarm trwa służb wszelkich!!!
.
Gromadzą się politycy.
Sprawdzają, skąd przemytnicy
zwożą konopielki?
.
Zlatują samolotami
z orientalnych krajów.
Przebiegają zakosami
granice do "raju".
.
Grupa strachu niespokojna
w konopiach się chowa.
Podobno to już jest wojna,
ale hybrydowa.

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 24 sierpnia 2021

(HAÏQ)

pięć świeżych palców
wyciska sok z cytryny
potrzeba morza

_____________________________________
[Allenstein/Schubertstraße, Haïq, sobota, ‎23 ‎stycznia ‎im Jahre des Herrn MMXX‎I, ‏‎04:46:05]

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły

Arsis, 23 sierpnia 2021

Aokigahara ― podróż do głębi

Drżę, zamknięty w kokonie mroku… Otula mnie noc, obsypując deszczem gwiazd…

… mieniąca się, cienka powłoka szronu
pokrywa lustra szyb,
kreśli wyszukane wzory…

Piszę po niej palcem twoje imię…

… puszysta ćma uderza w obskurną żarówkę, wznieca skrzydłami kurz…

…

Odwiedzasz mnie codziennie, blada, z sinymi cieniami wokół oczu…

Gdzie pójdziemy
tym razem?

… ciemna,
splątana
gęstwina lasu
― jest twoim jestestwem…

Ujmujesz moją rękę lodowatym, sztywnym uściskiem dłoni…

… krocząc przez opary mgielnej ciszy, prowadzisz w otchłań nieistnienia… absolutnego rozkładu…

Zwilgotniałe gałęzie ―
uginają się miękko
― pod naszymi gołymi stopami…

Uśmiechasz się
do mnie…
… odgarniasz włosy…

Stajemy się ― stopniowo
― niknącymi odgłosami przeszłego czasu…

Kocham cię…

(Włodzimierz Zastawniak, 2021-08-23)

***

https://www.youtube.com/watch?v=jfQ9L_nOMnQ

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 23 sierpnia 2021

(HAÏQ)

musztardowy płyn
płynie przez ramy nosa
glony jedzą treść

____________________________________________

[Allenstein/Schubertstraße, Haïq, poniedziałek, ‎25 ‎stycznia ‎im Jahre des Herrn MMXX‎I, ‏‎04:24:44]

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły

Towarzysz ze strefy Ciszy, 23 sierpnia 2021

Promieniowanie tła

Wzrokiem w gwiazdy wbitym
Od lat chudych i tłustych
Rejestruje czasem
Jakby oka kątem - wiersz z krawędzi
Galaktyk sprzed lat miliardów
Wysyłany jakby w strachu
Jakby rytualne
Na puszczy wołanie
Przed upadkiem

Eksperci jednogłośnie się nad tym pochylili
- niemożliwe - w tamtym czasie
Alfabety miały tylko samogłoski
A i świat nie potrafił złożonej składni
Tak ładnie

Inni mówią - paranoją tu trąci
Jakże czystą - bez zamącenń
Wyborową-
Przecież wiersz ten by musiał
Zniekształceniem po drodze
I szumem tła - nasiąknąć

Zamknąć w Wieży - nim się zacznie
W miejscach publicznych obnażać
Że do serca świata zajrzał

Zamknąć tam gdzie za niebo
Bezchmurne trzeba płacić
Grą rąk wiotkich na harfie
W przenajświętszych kazamatach
Lecz tak by na okna kratach
Dźwięk wspaniały
Się nie zatarł

A ja mam taką swoją - zza krat wyszukaną
Dziurę w chmurach jak kabura
Od Nagana
Kątem oka ją otwieram
I zaczynam znów od zera
Moją z szumem tła rozmowę
Która oczy ma brązowe
I prowadzi na kwiatek z kwiatka
W kilku nieznanych obrazkach
Do punktu świata nad horyzontem
W którym miłość ma początek
I niech mówią - "wariat! Łapać wariata!"
Czekać chcę do końca świata
Na następny tła wiersz dobry
Który rozpędzi me zmory
Tej rozmowy wierszem
Nigdy przecież nie zapomnę

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły

Towarzysz ze strefy Ciszy, 23 sierpnia 2021

Między wierszami

Miała niesamowitą lekkość
Pisania listów do umarłych
Szły one mileniami
W stronę dawno zatopionych krain

Często te listy
Czytali wciąż jednak żywi
Przekraczający ot tak
Puste miejsca po

Słuchała wtedy
Wiader pomyj
"dla kogo ty to robisz
Na takie pisanie nie poleci
Żadna dupa
Żaden fiut się nad tym nie rozmarzy"

Jak zahipnotyzowane
Siedziały w kinie
Rzędy zastygłych nagrobków

Kogo wskrzesi następnym listem?

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły