Poezja

Arsis, 13 lipca 2021

Pozostałości

Jaskrawe słońce oślepia i pali… Ocean błękitu nade mną… Źdźbła wysokich traw omiatają
ciało…

Zachwaszczone drogi, aleje… — wijące się donikąd ścieżki…

Jesteś… — nie ma cię…

Przepadłaś na skraju ciszy i zapomnienia…
Gorący wiatr
wykruszył twoje blade usta…

Wypalił oczy…

Wokół — drewniane domy
bez okien i drzwi…
… kryte słomą strzechy…

Zardzewiałe koła, obręcze…
Stosy cegieł, kamieni… — opiłków żelaza…

… wypalony piec…
Podkowy,
pręty…
… ostrza kos…

Rozsypane w pył —
artefakty
— przeszłego czasu …

Snują się bez celu zagubione widma obojętnych za życia ludzi, lecz — widziane tylko —
przeze mnie…

Krople potu
na czole…
… upalny dzień lipca…

W powietrzu — kołujące chmary owadów…

… stroją swoje skrzypce ukryte po kątach świerszcze…

(Włodzimierz Zastawniak, 2021-07-13)

***

https://www.youtube.com/watch?v=Fnl28YLElaI

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły

Yaro, 12 lipca 2021

kiedyś

wezmę się w garść
by napisać wiersz

pójdę dalej o krok
by napocząć nowy rok

nie wychodzę z ram
w głowie mam dom

narodzę się na nowo
tylko bądź mą królową

urodzisz mi szczęście
bym mógł kochać bardziej

odejść z podniesioną głową
z flagą nieopuszczoną do połowy

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Istar, 12 lipca 2021

...

Ostatni wiersz chłonie wilgoć. Postarza.
Nie ma dźwięków, zapachu. Nie ma.
Wyobraża się i ucieleśnia. Dotyka.
Jest w nim chwila obłędu. Poniewiera.
Z odkryć smakuje jak coś pierwszego.

Mijam dom, pusty tramwaj,
w parku zatrzymuje mnie tęsknota.
Węszę jak pies za człowiekiem,
jak dziewczynka za zapałkami.
Łamie mnie ta cisza.
Czy można tak wybrzmieć
rozbić i nikogo nie skaleczyć.
Już jesień. Zawsze była.

liczba komentarzy: 1 | szczegóły

Marek Gajowniczek, 12 lipca 2021

Szkło bolesne

Dzieciom nie zaszkodzi!
Dorosłym da przebieg łagodny.
Społeczeństwo odmłodzi,
na pochówek godny.
.
Bank zakupi złoto
na czarną godzinę.
Na przekór kłopotom
odciąży rodzinę.
.
Przyrost naturalny
wypełni ubytek,
a wiek senioralny
to już jest przeżytek!
.
Garb i obciążenie
państwa i budżetu!
Wiele ma szczepienie
zalet i konkretów!
.
Po pierwsze - nie szkodzi!
Po drugie - pomaga!
Wzbudza świata podziw
Polaków odwaga!
.
Trwa nieustępliwy
bój na barykadzie
o przekaz prawdziwy:
Co wrażliwych kładzie?
.
Chyba nie ekranu
zimne szkło bolesne?
Okruch - życie Panów...
przyszłe... nie doczesne!

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Arsis, 12 lipca 2021

Próba kontaktu II

Przytulam się do ścian pustego mieszkania… Noc rozświetlają jedynie zygzaki błyskawic…

Szmer,
szum…

… samotność…

Perlą się na szybach krople deszczu…
Uderzają o blaszane parapety,
niczym ziarenka suchego grochu…

Chwieją się
gałęzie…

… drzewa…

Przykładam ucho do chłodnego tynku, wyławiając odległe westchnienia i szepty…

Wysublimowane konstrukcje zdań — wygłaszane nie wiadomo,
przez kogo
— i — do kogo…

… wyczuwam pod drżącymi palcami — spajające wszystko ziarenka piasku…

Próba kontaktu kończy się fiaskiem,
albowiem dzieli nas
— zbyt wielka otchłań czasu…

W lustrze stojącego trema
przesuwa się powoli
— blade widmo mojego odbicia…

Śledzące —
każdy
— mój krok…

Zbudowane wyłącznie z cząstek antymaterii…

… stworzenie na wpół żywe, na wpół — martwe…

(Włodzimierz Zastawniak, 2021-07-12)

***

https://www.youtube.com/watch?v=NS8yX6RtN_I

liczba komentarzy: 1 | punkty: 2 | szczegóły

normalny1989, 11 lipca 2021

To nie alkohol, to nie kobieta

Mieszam w szklance lód z wódką
wzdycham sam nie wiem
wesoło, czy smutno? Trudno,
nigdy nie sądziłem, że polubię pić
wszelkim barierom zapalając znicz,
jestem wtedy jaźnią
za mgłą, podświadomy
a świadomy ja to ten,
będący najwyżej
jak dziecko do matki
wyciągam dłoń
której kciuka teraz poliżesz,
zanim zdam sobie sprawę, czy
tak wypada, czy tak jest mile
troszkę bliżej, przyciągnę Cię
chwytając zbyt mocno tyłek
nie powiem, byś była ciszej
za każdy Twój dźwięk,
uśmiechem asymetrycznym
się pochylę, następnie
szarpnięciem ustawię Cię
do siebie tyłem
bym mógł jak pszczoła
zachłannie z szyi
zlizać cały pyłek
i tą samą szyję
ścisnąć zbyt mocno
jak reporter kolejny raz w kufrze
niedomkniętą szczelinę,
a tam gdzie dopełznął mój jęzor
delikatnie będę powietrzem
jak dziura w materacu dmuchał
prosto na ślinę
by za chwilę odejść od baru
zostawiając napiwek
za wszystkie chwile
których nie dopiłem.

liczba komentarzy: 1 | punkty: 2 | szczegóły

Yaro, 11 lipca 2021

dotykać i czuć

twój dotyk jak gotyku smak
blisko wyczuwalny zapach
esencja ulubionych ust
karmą jak dla mnie są smaki

gdy dochodzisz dotyk skroni
zimny pot po plecach skraplam się

jesteś blisko odpływają oceany

zatrzymaj chwilę na jakiś czas
kocham zapachy włosów
zabrać cię tam właśnie tam
nie wiedzieć gdzie
wstaje nowy początek

rozbierz mnie na deskach
na pierwiastki ściągam majtki
wiesz możesz napisać wiersz
kochaj mnie zabije się na
wiejskiej zabawie
na festynie w Rozalinie

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Istar, 11 lipca 2021

...

moja córka ma oczy jak kamienie ze skał
wnętrzności mrużą się kiedy na powieki skrapla
mój smutek. drzewo znajome, idzie się przywitać
wtedy te oczy jak kamienie wypłukują rzęsę. trudno mi
objąć ich razem, też chciałabym popłynąć siłą
w jej wątłe czucie. chmurzą się nad nami inne,
nie sposób wydrzeć się z objęć. oderwane od ziemi,
karmią nas motyle, przeczuciem, że wszystko ma koniec.

idzie powoli, każdy krok którym się cieszy zatrzymuje.
ile jeszcze westchnień i bezsilności rozliczy.
szastam dobrem, ale w oczach jak kamienie
jestem ziarenkiem. mądry ptak. odlatuje
chociaż jeszcze przed chwilą tu siedział.
mijają nas wszystkie drzewa mrówki
i liście wiatr przepuścił. tulę się do jej ramienia
jestem przez te kamienie.

zamknęła już wszystkie drzwi i okna
z żadnej szczeliny nie wydostanie się ogień
żadna najmniejsza nie przepuści wody
to co płonęło, dogasa
to co zalało
suszę w słońcu

ona nie wychodzi

liczba komentarzy: 6 | szczegóły

Misiek, 11 lipca 2021

KOSMONAUTA TO NIE JA...

dziś pierwszy w historii komercyjny lot w kosmos…

Może poleciałbym jak pan Branson rakietą
zobaczyć kosmos całkiem z bardzo bliska
ale jestem tylko ubogim i skromnym poetą
chleb tylko dla mnie a dla cesarzy igrzyska

Tyle katastrof i wypadków dokoła codziennie
ludzie giną i padają w pandemiach niczym muchy
o wojnach powtarza się wszędzie i niezmiennie
politycy w swoich grach wykonują kolejne ruchy

Może poleciałbym nawet gdybym miał miliardy
piosenkę Tewje mleczarza sobie też zanucę
ale ja nie chcę mieć do super bogaczy pogardy
tylko kto mi zapewni że z tej podróży wrócę ?

Nie jest mi przykro, że nie ma takich wycieczek
nie zazdrościłem nigdy krezusom złotego tronu
spokojnie sobie pracuję i czekam na… piąteczek
bo wtedy popatrzę na księżyc sobie

… z balkonu

liczba komentarzy: 1 | punkty: 3 | szczegóły

Arsis, 11 lipca 2021

Próba kontaktu

Żółtawa, słoneczna plama — przesuwa się wolno po ścianie…

Wchłaniają mnie słoje
przeszłego czasu…
… z frontu szafy, blatu stołu… — podłogi…

Zatrzymane w kadrze umysłu martwe obrazy, znajome twarze… Uśmiechy, gesty symbole…

Cisza, kurz...
Samotność…

Książki na półkach…

Pionowo,
poziomo

… na ukos…

Zdewastowany układ…

Zakurzona sterta pokreślonych kartek…

… urwanych
fraz…
… myśli…

Niedokończonych, pogniecionych… — zgniecionych w kulki…

Przywołują mnie,
gdzieś z otchłani
epok
— głosy bliskich…

Zapewniają
o miłości,
tęsknocie i bólu…

… albo stają się znowu —
w mrokach nieistnienia
— szumiącą piskliwie ciszą…

(Włodzimierz Zastawniak, 2021-07-11)

***

https://www.youtube.com/watch?v=JVw2CKX82h0

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły