Marek Gajowniczek, 21 lutego 2021
O szczepienie słowne boje
szybko nie przeminą.
Poprawić może nastroje
trochę wiosny zimą.
.
Trochę słońca, skrawek nieba
i resztka zieleni.
Tak niewiele ludziom trzeba,
by ton mediów zmienić.
.
Tam, gdzie krótka była budka
na pochyłej sośnie,
jest dziś dziupla dla kurdupla,
a kurdupel rośnie!
.
Nie wydłubie na YouTube
większego formatu,
lecz gdy nie skończy na próbie -
trzyma w ręku atut!
.
Uszczypliwość trudno zdławić
w posty wielkanocne.
Podatki można przyprawić
szczypiorkiem na wiosnę!
violetta, 21 lutego 2021
gdybym była delikatna zagrałabym na nitce rosie
wywijam rękami
ciepłem tarmosisz włosy
w bawiących się cieniach
jestem fioletowym raz białym fiołkiem
drachma, 20 lutego 2021
W króliczej norze prywatność
nie jest tożsama z doliną gehenny
wysypiskiem śmieci
gdzie prochy grzeszników spopielone
w pobożnym umyśle komendantury
zostają udostępnione jako nawóz
do użyźniania ogrodów i pól
lub płyną z nurtem Soły
od której wiał chłodny wiatr
dzwoniliśmy zębami przeklinając Boga
topole nigdy nie miały liści
nim zdążyły zawiązać pąki ukradkiem
zjadaliśmy je tak jak dżdżownice
bo zawsze był głód
Obsługa zataczała się ze śmiechu
mówiąc zawszone śmierdzące szkieleciki
łaźnia jeszcze jest zajęta
sergiusz juriev, 20 lutego 2021
"Возлюби своего ближнего,
как самого себя.
Не причиняй ему боль,
не учини ему зла!..."
В чем же тут истина
и таинственна суть?
Какой без греха,
к любви ведет путь?
Сущность той тайны,
так велика...
Как распознать,
- что не ведет до греха?
Милосердный Боже
карает за грех,
До седьмого колена
вина ляжет на всех!...
Себя обделяя,
бывает порой,
Боль причиняешь,
тем кто рядом с тобой.
Другим раздавая,
то что должно быть в семье,
Родных обрекаешь
существовать в нищете.
И как не крути,-
страдания их
Не будет тебе счастьем,
ни добром для других.
Вот нищего встретил,
тот громко орет,
Корчится весь
и тревожит народ:
"-Люди честные,
не оставьте в беде,
Капли - росинки
не пил я вообще!
Макова зернышка
не было во рту,
Дайте же грош мне,
не то щас я помру!..."
Ты хлеба кусок
домой не донес.
С чистой душой
сироте преподнес.
Он вдруг обиженно
на тебя верещит:
-" Пошел вон отсюда,
- жадина, жид!
Не слышишь, - гаденыш?
Монета нужна!
Нету мне проку
от хлеба куска!..."
Так вот,
и снова ты грех совершил,
Своей добротой
другого в гнев в проводил....
Талантом наделены
руки твои.
Бывало, трудясь,
их стирал до крови.
Пот проливал
зарабатывая грош.
Уменье и опыт,
теперь другим отдаешь.
Привел бедолагу.
Взял к себе в ученики.
Говоришь :-“Возьми гвозди
и вбей до доски.
Надо бы для одежды нам
сделать крючки.
Хорошая вешалка будет
из этой доски.”
Но, - что Богу молится,
заставь дурака.
По рукам молотком,
по лбу доска…
-“ Что же ты, курва!” – орет
-“ Хочешь убить!?
Не проще ли вешалки,
в магазине купить?
Стоять у станка мне?...
Видишь ли честь!...
Когда уже все,
готовое есть.
Не хочется мне
гнуть спину свою.
Пойду прогуляюсь,
и что надо возьму!...”
И как не старайся,
чтоб его вразумить,
Да рукоделию
своему научить…
Все без полезно,
как об стену горох.
Слышишь в ответ:
-“ Ты скотина, чтоб сдох!”
И так ,… ненароком
сотворил подлеца.
Злодеяниям которого,
нету конца…
Как же быть дальше?
Когда за добро,
Терпишь несчастье
и вокруг только зло…
Вдруг, - неприятель напал,
на землю твою.
Берешь ты оружие,
идешь на войну.
Где кровь проливаешь
убивая людей.
Лились рекой слезы
- их матерей.
Хвалу да почет,
себе заслужил,
За то что агрессора
ты победил…
И что же такое?
Это море смертей
Стало - добром,
для “ближних” людей?...
… Любить
- не губить,
жить
- не грешить….
Как разобраться в том,
чтоб с чистою совестью быть?
Пусть же ответят,
на то небеса:
-Как же прожить нам,
-совсем не греша?!...
………………………………………………………………………………….
UA3URX sergrex@yandex.ru
…………………………………………………………………………………..
Arsis, 20 lutego 2021
… strzały światła ― przeszywają bezgłośnie… migot liści w gałęziach…
…
Na asfaltowej drodze ― dziwna nerwowość wydłużonych cieni…
…
… wiatr ― dmie w tył ― i do przodu…
Nie za mocno…
… raczej ― lekko…
…
Płyną powietrzem ―
zataczając kręgi
― w którymś gorącym dniu lata…
…
… i wstrząsa swym drżeniem cała jaskrawość ― niemalże ― jak przy zmartwychwstaniu…
Nasyca grudy ziemi…
…
… słyszę ―
bicie
― serca…
… dalekie echo dzwonów…
…
Spadają z nieba i płoną ―
w jaśniejącym snopie
― zbliżającego się deszczu…
…
Za późno!
… czuję pierwsze podmuchy zagadkowej śmierci…
…
… blask ―
który
― oślepia…
(Włodzimierz Zastawniak, 2017-11-16)
***
https://www.youtube.com/watch?v=sQh77G9CSOY
gabriel 123, 20 lutego 2021
w złotą ramkę oprawie
by nabrały znaczenia
słowa czułe i czyny
żeby w serca trafiały
których się nie pamięta
jakby pamięć zawodziła
a jeśli tak to krótko
może nie były nigdy
bo kiedy jest za dużo
człowiekowi się przelewa
i nie docenia tego
co jeden drugiemu uczynił
Marek Gajowniczek, 20 lutego 2021
1.
Zaszczepieni Nadzwyczajni
będą jak gorący czajnik -
nietykalnym władzy uchem.
Czułym, jak 5G nasłuchem
mutacji echolokacji.
Zdolni, w każdej sytuacji,
potencjalne źródło wskazać,
które mogłoby przeszkadzać
transmisji i transformacji
kodowanej informacji
przy rozbłysku Supernowej
Cywilizacji Kwantowej.
2.
Nadzwyczajni Zaszczepieni
będą szczelnie otoczeni
grubą łuską odporności
na wszelkie niedogodności
po Cywilizacyjnej Zmianie
i natychmiast będą w stanie
z popiołu, ognia, powodzi
w dawnej formie się odrodzić
z nowym kodem genetycznym.
będąc tworzywem plastycznym
przyszłych i kolejnych zmian,
jakie przewidywał Plan.
3.
Nadzwyczajnych Zaszczepienie
tworzy Nowe Pokolenie
o Sztucznej Inteligencji,
zdolności i prominencji
do władania, posiadania.
Do wyboru i nadania
przywilejów, praw, tytułów.
Będzie bóstwem dla ogółu
oddającego mu cześć.
Będzie w lud kaganiec nieść
wiedzy , nauki, oświaty,
odkrywając Nowe Światy.
horyzonty i przestrzenie!
4.
Tchnie Nowego Ducha w Ziemię
geoinżynieria z Wuhan!!!
Akceptacja... zrozumienie...
niechaj radością wybucha
w gronach Nadzwyczajnych Kast,
W hojnych Lożach Wielkich Miast,
a kto nie wierzy, nie słucha...
wkrótce w ciszy odda Ducha,
śledząc, wiedząc, co go czeka?
Zapomnienie. Cień Człowieka -
utrwalacza dawnych lat,
co wyrywał zęby krat.
Misiek, 20 lutego 2021
Była wtedy prawdziwa biała zima
mróz i śnieg od tygodni trzymał
gdy lekarz obwieścił: ma pani syna
od razu powiększyła się cała rodzina
szybko rozniosła się radosna wieść
dziesięć minut przed szóstą o świcie
przyszło ciekawe świata nowe życie
Na rączce śniadego bobaska
z białego płótna wycięta opaska
na niej numer dwadzieścia sześć
wszystkie lody wnet stopniały
czas nadszedł przecież wspaniały
obudził się senny przy piecu kot
właśnie dzisiaj ponad kopę lat temu
jak na przekór i wbrew wszystkiemu
urodził się znany wam…
Maciek Jot
sergiusz juriev, 20 lutego 2021
Иногда происходят – такие чудеса:
Взяли с улицы в дом беспризорного пса.
Искупали, расчесали и к морде седой
Подвинули миску со вкусной едой.
В половину измерив свой жизненный круг,
Он постиг благодать человеческих рук.
И, впервые найдя по душе уголок,
На уютной лежанке свернулся в клубок…
Так оно и пошло. Стал он жить поживать,
По улицам чинно с хозяйкой гулять.
Поводок и ошейник- не малая честь:
“ У меня теперь тоже Хозяева есть!
Я не тот кто вчера,- подзаборная голь.
Я себе Своего Человека завел!”
И Хозяйка гордилась. Достигнута цель-
Только ей покорялся могучий кобель…
А потом на прогулке, от дома вдали,
Трое наглых верзил к ней в лесу подошли.
И услышали над головой небеса.
Как она призывала любимого пса…
Вот вам первый исход. – Спрятав хвост между ног,
Кобелина трусливо рванул на утек.
Без оглядки бежал он сквозь зимнюю тьму:
“Этак, братцы, недолго пропасть самому!
Ну и что, если с ней приключится беда?
Я другую хозяйку найду без труда.
Ту, что будет ласкать, подзывая к столу,
И матрасик постелет в уютном углу…”
А второй был на первый исход не похож;
-Пес клыки показал им, и каждый как нож!
“ Кто тут смеет обидеть Хозяйку мою?
Подходите- померимся силой в честном бою!
Я пощаду давать не намерен врагу!
Я Хозяйку, покуда живой,- сберегу!
Это право и честь, это высший закон,
Мне завещанный с первоначальных времен!”
А теперь на себя посмотрите…
Правоверный народ:
Сообразнее с вашей жизнью,
Какой будет исход?
------------------------------------------------------------------------
UA3URX sergrex@yandex.ru
----------------------------------------------------------------------
Istar, 19 lutego 2021
Byliśmy kiedyś bogami.
Są tu zdania, których się nie powtórzy.
Miały swoją podróż,
ale nawet bogów dogania śmierć.
Chciałoby się odejść po czymś ważnym,
nigdy przed.
Nie wierzę w daty. Uprzedzają, że czas
można zamknąć w jakimś wieku.
Nawet jeśli żyjemy dłużej od innych,
nie napiszemy nic, co już się nie powtórzy.
Regulamin | Polityka prywatności
Copyright © 2010 truml.com, korzystanie z serwisu oznacza akceptację regulaminu.
Poezja
Proza
Fotografia
Grafika
Wideo wiersz
Pocztówka
Dziennik
Książki
Handmade
