Poezja

Marek Gajowniczek, 9 stycznia 2019

Siedząc na pieniądzach

Mogą finansowe sfery kosztować Madery
Dokąd Ronin będzie bronił im cztery litery.
Dokąd "Partia Niemożności" utrzymuje stery,
A z nowych nurtów - "Miłości" nie będzie afery.

Lecz gdy wielkość sum okrągłych dojrzy lud na stole,
Nawet ten, najbardziej mądry przyzna... ja p...
I nikt się nie będzie dziwił, o czym wszyscy wiedzą...
Skąd elit wielkie profity? Z tego na czym siedzą!!!

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Marek Gajowniczek, 9 stycznia 2019

Glapki na oczach

Bez prezencji i dystynkcji,
chyba tylko na prowincji
w jakimś opuszczonym dworze,
za swój dochód przeżyć może
reprezentacyjna władza,
a taki sektor bankowy,
polski oraz narodowy,
dyrektorską pensję chwali.
Nie będzie się partii żalił,
bo poufność kont swych ceni
i wiadomo - dżentelmeni
nie plotkuja o pieniądzach.
Jeśli sprawa jest gorąca
i zmuszeni są do zwierzeń,
nie powiedzą - co, kto bierze,
lecz przyzwoitym zwyczajem,
mówią ile... nie dostaje!

Może to różnica klasy...
Może takie mamy czasy -
rozłamów, wojen na górze,
a nie tylko w Singapurze
bankier w swej naturze ma,
jak pieniądz, oblicza dwa -
dobroczyńcy i lichwiarza,
a na obu banku twarzach
zawsze minka jest urocza
i nieraz... glapki ma na oczach.

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

smokjerzy, 9 stycznia 2019

usiłując dogonić wiersz ( improwizacja )

potykasz się o słowo
tu i ówdzie wytarte
zapewne od nadmiernego używania
gdzie indziej wyszczerbione
jakby ktoś usiłował wyrżnąć z niego kilka znaczeń

najpierw są usta ułożone w kształt wyznań
potem te same usta wypełniają się krwią
która wabi wrzeszczącą czerwienią

następnie oczy
dwa czynne wulkany gotowe rozlać się
po bezdrożach papieru
zmienić go w pośmiewisko
a wtedy zblaknąć z łakomstwa
z przesytu

jest zaślepione okno z nadzieją na widok
i dom którego nie można opuścić
bo jeszcze nikt nie wymyślił drzwi

są drzwi ale bez potrzeb
i klucz który chciałby coś w końcu otworzyć
jednak nie potrafi przekonać do siebie
żadnej dłoni

i nagle słowo śpiewa

tak pięknie
że bóg pośpiesznie porzuca wszystko
by nie zważając na brud
przenieść wieczność tylko w to słowo

wschód słońca tak nagły że właściwie już zachód
cztery rzędy uśmiechu uzbrojone po zęby
matka dzieciństwo bracia i sonet
pełnia księżyca i szczęścia
otwarta rana świątyni z dwójką wyznawców
tysiącem dzwonów
ślina i pot mleko i gówno
zdziwiony czas że go właściwie nie ma
ból który nosi znamiona świętości
lecz także ucieczki

słowo wciąż śpiewa
ty piszesz

o rany o boże o kurwa

przeważnie tyle
zostaje z twojego wiersza

liczba komentarzy: 10 | punkty: 7 | szczegóły

Misiek, 9 stycznia 2019

Krajobraz po ... (II version)

Jeszcze ziemia lodem pokryta śpi
w śnieżnej pościeli
lodowaty wiatr dmucha
w oczy zefir szalony
wszystko dookoła w bieli

mijają szybko styczniowe dni
stary zegar jak zawsze godziny
tym samym rytmem wybija
zaczarowany świat przemija
wolno odchodzi czas po …kolędzie

a na śmietniku puste kartony
na prezenty i drobne upominki
jaka wiosna w tym roku będzie
nigdy się już nie dowiedzą
z bombek i świeczek obnażone

płaczą ostatnimi igłami
porzucone choinki

liczba komentarzy: 2 | punkty: 2 | szczegóły

Bardziej, 8 stycznia 2019

***

Niemożliwe jest to czekanie na niego w zastygłych miejscach
klatki schodowej Czekanie po cichu z wciąż trzymającym
ciepło od pasa w górę kubkiem styropianowym

Niemożliwe jest to czekanie głębiej (w piwnicy)
To są już starzy chłopcy i oni znają swoją wartość wartość ceny zakupu
Ci chłopcy z nadczynnościami mają wiele do czynienia: dobra?

liczba komentarzy: 2 | szczegóły

Marek Gajowniczek, 8 stycznia 2019

Pan prezydent dziś pojechał do Człuchowa...

Pan prezydent dziś pojechał do Człuchowa,
a w Człuchowie pewien człowiek przyszłość zna
i sondaży się ukaże partia nowa -
Jaką szansę reelekcji władza ma?

Nie można mieć zufania do poprzednich,
bo dotychczas żadne z nich się nie sprawdziło,
a w Człuchowie pan spirytysta - pośrednik
zawsze znajdzie niewiadome, choćby gniło.

A dziś władza ma także ślady zepsucia
politycznego i nieraz moralnego.
W ważnych ruchach politykom braknie czucia.
Brakuje im wizjonera prawdziwego!

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Yaro, 8 stycznia 2019

koń

ze skwarkami chleb
ostygła ciemna herbata
osłodzona czubate łyżki trzy
pojedzony osuwam się we śnie

praca się odwlekła
na potem

opasły pełny zwierz
żona wypożycza mnie
do roboty śle jak list do skrzynki
na plecach nie pisze że ja to koń

przecież wiem nie odmawia się kobiecie

liczba komentarzy: 6 | punkty: 2 | szczegóły

Pi., 8 stycznia 2019

Wenus nie ubiera się u Prady

przychodzą i odchodzą
trendy mody i najnowsze stajle
ale gdy zastygasz przed pełną szafą
to w marmur nieskończenie zimno

i bezwzględnie odpadają puste ramiona
gdy nie ma co na siebie włożyć
by się sobie przypodobać

samej

liczba komentarzy: 2 | punkty: 3 | szczegóły

Teresa Tomys, 8 stycznia 2019

tyle rąk wciąż woła

nie mam i nie żałuję
obiecane odbiorę
albo zdobędę
a milczenie
nie boli
w drobnych gestach
chwytam co dobre
później

to rozdam

I 2019/T.Tomys

liczba komentarzy: 5 | punkty: 7 | szczegóły

Marek Gajowniczek, 8 stycznia 2019

Problem

Rosyjscy żydzi myślą po polsku.
Mają z tym problem odwieczny,
bo nie dochodzą do żadnych wniosków,
akceptowanych i sprzecznych.

Nie ma na świecie innej diaspory
z tożsamościowym problemem.
Wszystko, co polskie budzi opory
i sporem wciąż burzy scenę.

Spędzają nad tym długie wieczory.
Głęboko to ich dotyka,
że nie potrafią, aż do tej pory
zmienić swych myśli języka.

Siedzi coś w głowie. Obce, czy własne?
Ojcowskie, albo matczyne.
Drażni, rozpiera, rozumy ciasne.
Obraca spokój w perzynę.

Drąży, jak krople. Przewraca Noble.
Wciąż żąda odrębnych loży.
Efekt już dawno opisał Doppler,
że każdy system rozłoży.

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły