Xenofon - Poezja

Xenofon, 3 lutego 2011

homo geriatus

gdybym

wrócić mógł tam
gdzie na plaży wiatr
twoje warkocze jodem karmił
a piasek pieścił stopy

czas

ten odwieczny malarz
wyblakły obraz twój maluje
gasi wspomnień pastele
gdzie dzisiaj jesteś
czy mnie pamiętasz

liczba komentarzy: 5 | punkty: 15 | szczegóły

Xenofon, 30 stycznia 2011

koncert na ciszę

Wybrzmiały już dźwięki wszystkie
te łatwe i proste
rączką dziecka gamą grane
i furioso kadencją
w salach filharmonii grzmiące.

Napisałem koncert, stworzyłem  formę,
która paletą pauz
z akompaniamentem ciszy
maluje klimaty
wyrażane gestem, barwą i słowem.

Proszę nie klaskać.
Proszę zachować ciszę

liczba komentarzy: 0 | punkty: 8 | szczegóły

Xenofon, 26 stycznia 2011

Polska Wigilia

I.

Stoły wilią zastawione
lampki świetlą ciepły dom
czas pokoju i tradycji cześć.
Porcelana karpia czeka
Bóg się rodzi moc truchleje
Pan niebiosów obnażony

II.
Skarmieni bułką maślaną
w biegu mijamy tych,
którzy głodni a szczęśliwi,
czekają dnia w zakamarkach peronów.
Gniją na dnie śmierdzącego bytu
tam wolni i niezależni żeglują
syci światłem dworcowych neonów.

liczba komentarzy: 5 | punkty: 6 | szczegóły

Xenofon, 22 stycznia 2011

przepis na labę

Przepis na labę

Połóż się proszę pod drzewem,
okryj własnym cieniem,
dodaj półćwierci słońca,
nadto zmiksuj cumulusa,
wyprostuj zwój pokrętnych myśli,
następnie leżąc na lewym boku
czekaj.
Gdy
ptaszek kupkę złoży
na twoim prawym ramieniu,
komar bzyknie za lewym uchem,
a ty na to nic,
to masz labę.

liczba komentarzy: 2 | punkty: 7 | szczegóły

Xenofon, 11 listopada 2010

Dwa światy

Dwa światy

zakwitła wiosną bezwstydna czerwona
w bujnej zieleni pyszna zdobna
ona królowa, ona róża

kamień na skalniku wypatrując zimne
oczy
z miłości do niej deszczem płacze

czeka na gest i przyzwolenie

wiosna minęła zboża chlebem dojrzały
ona słońca ostatnich liszai czekając

wreszcie padła niepiękna

całun białą szatą ogród umarły
otulił

na skalniku pozostał niezmienny
on kamień, on opoka

liczba komentarzy: 5 | punkty: 7 | szczegóły

Xenofon, 11 listopada 2010

Klepsydra

Klepsydra

nie możesz życia
opuścić, porzucić,
ani uciec z niego na
chwilę,
w życiu musisz być,
nie wystarczy
o nim mówić
ot tak
jak?
Tak..

jakby
zegar twój
purpurowy zaczął
ostatnie kryształki życia
mierzyć,
po których już nic –
tylko cisza, cisza sza..

liczba komentarzy: 1 | punkty: 8 | szczegóły

Xenofon, 11 listopada 2010

Anatomia przemijania

Anatomia przemijania

Życie moje jak
wyrok w zawiasach,
Nie podlega
apelacji, odroczeniu.
Szkoda, że nie
umiem żywić się chwilą,
byłbym wieczny,
niezatapialny.
On, który dał mi
delegację bez terminu powrotu,
Jak Wielki Księgowy
oblicza mi koszty podróży,

skrupulatnie, tak
nieomylnie dzień po dniu.
Dlaczego nie pozwala
na repetycję wczorajszego dnia.
Nie pozwala użyć
korektora czasu.
Dzisiaj już wiem -
co to jest wczoraj,

nie wiem - co znaczy
jutro.

liczba komentarzy: 0 | punkty: 8 | szczegóły