Poezja

rankiem otwieram okiennice 
wygarniam resztki nocy z kąta 
w słońcu przeciągam się leniwie 
choć w łóżku jeszcze sen się błąka   
 
muchę przeganiam co na nosie 
od pięciu minut siąść gotowa 
pewnie swój los chce z moim losem 
złączyć na chwilę - co za owad
 
zabiję wredną lub uduszę 
pająkom rzucę na pożarcie 
ja to brzydactwo szaro-musze 
zadepczę zniszczę już na zawsze
 
furia mnie bierze - o mój Boże
packa z pewnością by się zdała 
ja tę wstrrrręciuchę dziś  zamorzę  
jak mi ten bzzzzyk do uszu zalazł  
 
 na lep ją złapię sam pochwycę 
nieważne duża czy też mała
sprawdź czy otwarte okiennice
wypuść potwora choćby zaraz