Proza

violetta, 15 sierpnia 2022

Zajączki

Pamiętam taki biały śnieg na polach, który jadłam, gdy chodziłam na spacery. Na skraju lasu były krzaczki, całe bialutkie, gdzieniegdzie wyłaziły liście i odkrywałam ślady zająca, taki puszkowy szarak, zostawiał łupinki szyszek. Wypatrywałam go, czułam się jak królewna śnieżka z (... więcej)

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Arsis, 8 sierpnia 2022

Nic. Eigengrau

Nocy, moja jedyna, moja bogini mroku i zapomnienia. Ściekają resztki jadu z twoich kłów. Z zakrzywionych szponów zwisają kawałki mięsa. Cuchnące. Robaczywe. Zgniłe… Jesteś samotna i naga. Rozbita pikselami ciszy. Zbliżam się do ciebie w wewnętrznej szarości bytu. Widzisz mnie? Pełznę. (... więcej)

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Arsis, 5 sierpnia 2022

Bezpowrotnie

Nie trzeba. Już nie trzeba. Spłonę w samotności i ciszy. Już nie trzeba. Wiem. Wszystko wiem. Ale, czy ty wiesz? Czy wiesz o meandrującej chwili w środku bezkresnej nocy? Unoszę wolno powieki. Zasnuwam szczelnie kurtyny. Noc mnie spopiela u kresu czasu. Noc mnie spopiela mrokiem i chłodem (... więcej)

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Leszek Czerwosz, 28 lipca 2022

przeżycie 1

Zdarzyło się że miałem przywieźć z Anglii oscyloskop o parametrach potrzebnych Waldkowi do strojenia układów nadawczych wysokiej częstości. Kilkaset megaherców. Wielka skrzynia, ciężka bo metalowa i wrażliwa, bo z lampą katodową. Długość koło jednego metra. Samolotem.
Na lotnisko (... więcej)

liczba komentarzy: 2 | punkty: 3 | szczegóły

Adam Pietras (Barry Kant), 23 lipca 2022

Na marginesie "Człowieka bez właściwości"

Poczucie nierzeczywistości bierze się z nadmiaru nie pasujących do siebie elementów. Powoduje to coś w stylu braku emocjonalnego zakorzenienia w rzeczywistości. Z powodu nadmiaru informacji, interpretacji, prądów etc. nasz umysł nie jest w stanie przetwarzać rzeczy w taki sposób, by docierały (... więcej)

liczba komentarzy: 3 | punkty: 4 | szczegóły

Arsis, 20 lipca 2022

Obecność

Nareszcie jestem wyzwolony. Uwielbiam cię nocy gęsta i nieprzenikniona. Nocy w otulinie padającego deszczu, który skapuje po blaszanych rynnach, uderza w parapety i rozpryskuje się na mojej twarzy. Upudrowanej twarzy klauna. Uwielbiam cię jak narzucasz całun skotłowanego mroku pełnego wirujących (... więcej)

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Arsis, 18 lipca 2022

Pomiędzy

Nie ma miłości. Jest za to żar nuklearnego rozszczepienia… Igor Wasiljewicz Kurczatow, Andriej Dmitrijewicz Sacharow i Julij Borisowicz Chariton… ― przechadzają się w zamyśleniu długim korytarzem, przenikając wolno słoneczne prostokąty na drewnianej podłodze. Pojawiają się i nikną… (... więcej)

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Arsis, 10 lipca 2022

Drżę

Bomba wodorowa miała siłę półtorej megatony. Zrzucona na spadochronie z pomalowanego na biało bombowca eksplodowała na wysokości dwóch kilometrów nad ziemią. Step poligonu jądrowego nasączył się po raz kolejny niewyobrażalną radiacją. Oddalone od epicentrum o 70 kilometrów opuszczone (... więcej)

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Arsis, 3 lipca 2022

Słyszę…

Już nie trzeba. Tak, już nie trzeba. Na cholerę mi to było. Nie musisz odpowiadać. Zrecenzowałaś trafnie słabego człowieka. Słabego, nie nadającego się do życia. Nie nadającego się do n i c z e g o… W lustrze stojącego trema chwiejąca się postać. Zniszczona twarz alkoholika. Kto (... więcej)

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

gabriel 123, 1 lipca 2022

Proszę

kalejdoskop
obrazy
demencja
moje życie
tyle zapamiętam

umrzeć młodo
nie chcę
do aniołów
nie teraz
Piotrze
poczekaj

pełną parą
swawola
sielanka
kochanie
nie myląc
z pokochaniem

więcej można
proszę
Panie Boże
przymknij oczy

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły