Proza

LittleDiana, 8 września 2022

Nina i Czarna Herbata - Rozdział pierwszy

Najtrudniej jest zacząć pisać coś nowego.

Tak, nowego bo zaczynam nowy etap w życiu więc chciałabym jakoś go uwiecznić. Tyle że skoro publikuję to na blogu to wypadałoby wam nakreślić kim ja w ogóle jestem. Od czego zacząć? Wyglądu? Niepełnosprawności? Pierwszego dnia w nowej (... więcej)

liczba komentarzy: 7 | punkty: 4 | szczegóły

Arsis, 6 września 2022

Katabasis eis antron

Zniekształcone głosy przemieszczają się. Przenikają poszczególne warstwy ścian z kamienia, popękanego tynku, czarnego, spalonego żelbetonu nuklearnego schronu… Noc pulsuje. Wnika do przegniłych resztek zmiażdżonego mózgu… Padam na kolana i składam dłonie jak do modlitwy, ale to nie (... więcej)

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Arsis, 28 sierpnia 2022

Nuclear

Testy radiacyjne. Próby nuklearne… Pożółkłe stronice gazet, czasopism poruszają się jak monstrualne ćmy… Szeleszczą. Miotają się… Uderzają o szyby zamkniętego okna. Spadają zemdlałe, tworząc miękki dywan z mechatych odwłoków… Drgające czułki. Aparaty gębowe, którymi węszą (... więcej)

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Arsis, 15 sierpnia 2022

Mothership calls

Ktoś do mnie dzwoni z kosmicznej otchłani, z przemierzającego puste przestrzenie, opuszczonego od tysięcy lat ogromnego statku-matka… Ktoś do mnie wciąż dzwoni we śnie… Nieustanne telefony zapętlają się echem w meandrach mojego mózgu. Ktoś wciąż do mnie dzwoni. To ty? Czy, to ty? Naznaczone (... więcej)

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

violetta, 15 sierpnia 2022

Zajączki

Pamiętam taki biały śnieg na polach, który jadłam, gdy chodziłam na spacery. Na skraju lasu były krzaczki, całe bialutkie, gdzieniegdzie wyłaziły liście i odkrywałam ślady zająca, taki puszkowy szarak, zostawiał łupinki szyszek. Wypatrywałam go, czułam się jak królewna śnieżka z (... więcej)

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Arsis, 8 sierpnia 2022

Nic. Eigengrau

Nocy, moja jedyna, moja bogini mroku i zapomnienia. Ściekają resztki jadu z twoich kłów. Z zakrzywionych szponów zwisają kawałki mięsa. Cuchnące. Robaczywe. Zgniłe… Jesteś samotna i naga. Rozbita pikselami ciszy. Zbliżam się do ciebie w wewnętrznej szarości bytu. Widzisz mnie? Pełznę. (... więcej)

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Arsis, 5 sierpnia 2022

Bezpowrotnie

Nie trzeba. Już nie trzeba. Spłonę w samotności i ciszy. Już nie trzeba. Wiem. Wszystko wiem. Ale, czy ty wiesz? Czy wiesz o meandrującej chwili w środku bezkresnej nocy? Unoszę wolno powieki. Zasnuwam szczelnie kurtyny. Noc mnie spopiela u kresu czasu. Noc mnie spopiela mrokiem i chłodem (... więcej)

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Leszek Czerwosz, 28 lipca 2022

przeżycie 1

Zdarzyło się że miałem przywieźć z Anglii oscyloskop o parametrach potrzebnych Waldkowi do strojenia układów nadawczych wysokiej częstości. Kilkaset megaherców. Wielka skrzynia, ciężka bo metalowa i wrażliwa, bo z lampą katodową. Długość koło jednego metra. Samolotem.
Na lotnisko (... więcej)

liczba komentarzy: 2 | punkty: 3 | szczegóły

Adam Pietras (Barry Kant), 23 lipca 2022

Na marginesie "Człowieka bez właściwości"

Poczucie nierzeczywistości bierze się z nadmiaru nie pasujących do siebie elementów. Powoduje to coś w stylu braku emocjonalnego zakorzenienia w rzeczywistości. Z powodu nadmiaru informacji, interpretacji, prądów etc. nasz umysł nie jest w stanie przetwarzać rzeczy w taki sposób, by docierały (... więcej)

liczba komentarzy: 3 | punkty: 4 | szczegóły

Arsis, 20 lipca 2022

Obecność

Nareszcie jestem wyzwolony. Uwielbiam cię nocy gęsta i nieprzenikniona. Nocy w otulinie padającego deszczu, który skapuje po blaszanych rynnach, uderza w parapety i rozpryskuje się na mojej twarzy. Upudrowanej twarzy klauna. Uwielbiam cię jak narzucasz całun skotłowanego mroku pełnego wirujących (... więcej)

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły