Proza

Deadbat, 4 sierpnia 2021

Myśli o "lewactwie" i "prawactwie"

Chodzę sobie i myślę. Uderzony bezpośrednim doświadczeniem zacietrzewienia: -" Kto jest gotowy zrezygnować z sensu i logiki i dla jakich celów". Łatwo nam z nich rezygnować w obliczu jednego czynnika - emocji. Silne emocje zabierają nam wolność i rozum, zamykają nas, oraz nasze (... więcej)

liczba komentarzy: 3 | punkty: 2 | szczegóły

Deadbat, 25 lipca 2021

Myśl 25.07.2021

O człowieczeństwie najbardziej świadczy nieustające zadziwienie płynące ze spotkania, o zwierzęcości wykorzystywanie choćby chwilowej, choćby najmniejszej własnej przewagi do narzucenia własnej woli innym. Decyzje te, ten wybór pomiędzy miłością a przemocą podejmujemy chwila po chwili. (... więcej)

liczba komentarzy: 1 | punkty: 1 | szczegóły

Marek Jastrząb, 4 lipca 2021

Literatura

Jest dla mnie wszystkim po trochu: lekcją pokory, karą, nagrodą, zabawą i przygodą z darowaną obecnością. Atrakcyjną i podniecającą odmianą egzystencji, ucieczką w śmiech przed monotonią rzeczywistości, a zarazem niezgodą na jej wynaturzenia, świadomym zagadywaniem swoich cierpień, (... więcej)

liczba komentarzy: 0 | punkty: 4 | szczegóły

Arsis, 3 lipca 2021

Nadaremność

Pamiętam… Przechodziłem tędy w 1860 roku. Jaki to region? Wasileostrowskij, Kalininskij, Krasnogwardiejskij, Puszkinskij…? Oślepia jaskrawe słońce… Błyskają spadające krople, które skapują z krawędzi spadzistych dachów… U stóp — lustra kałuż — pełne błękitnego nieba… (... więcej)

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

ik, 2 lipca 2021

my place

dla jednych dom to rodzina
dla innych to druga osoba
jeszcze inni mają ten pieprzony fizyczny dom, ktoś chce w nim na nich czekać,
a czują się bezdomni

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Marek Jastrząb, 2 lipca 2021

Oszołom

Czy oszołom potrafi przyznać się do własnych urojeń? Moim zdaniem nie potrafi, gdyż jest za bardzo zachwycony sobą. Swoim tokowaniem. Odporny na jakiekolwiek argumenty, przebywa w świecie „konsekwentnych niekonsekwencji”; kwestionowania wszystkiego, co jeszcze nie zakwestionowane.

Dyskusja (... więcej)

liczba komentarzy: 0 | punkty: 3 | szczegóły

Arsis, 18 czerwca 2021

Radioactive zone III: Oziorsk

Jaskrawe słońce pali moją opuchniętą twarz… I znowu – nachodzi cień… W prześwitach drzew ciemnieje kobaltowy błękit nieba… Płyną wolno białe obłoki… Jakbym był zanurzony w niewidzialnej, lepkiej substancji czasu, otoczony dziwną projekcją sennych widziadeł. Plamy światła (... więcej)

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły

Arsis, 16 czerwca 2021

Radioactive zone II: Karaczaj

Jezioro rozlewa się u mych nóg, niezmącone niczyją stopą ani płetwą srebrzystej ryby. Doskonale czarne, ciche i martwe. Coś się wciąż przemienia w dookolnym widzeniu krajobrazu… Otaczają mnie pojedyncze drzewa, spróchniałe kikuty… Przekształca się i kłębi, choć ― przecież nie (... więcej)

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły

Arsis, 14 czerwca 2021

Radioactive zone: Muslimowo

Wyszedłem znikąd… ― donikąd idę… Gołe stopy mlaskają w rozmokłym błocie drogi, pomiędzy na wpół rozmytymi śladami samochodowych kół. Drobne krople lodowatego deszczu kłują moją twarz. Obezwładniający strach odbiera oddech, chwyta za kark zimny skurcz. Z każdym kolejnym przepływem (... więcej)

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły

Arsis, 7 czerwca 2021

Abandoned place VII: Gdzieś tam, daleko w tajdze

Jestem już blisko. Przedzieram się przez gęste krzaki, rozgarniam je na boki… Słońce powoli zachodzi. Rani oczy ostry migot prześwitów. Nadchodzę, mój bycie, astralna powłoko. To było gdzieś tutaj… Rozpoznaję te wielkie, omszone głazy, struktury fundamentów… Już bardzo blisko… (... więcej)

liczba komentarzy: 0 | punkty: 3 | szczegóły