Poezja

sam53, 8 lipca 2021

lato 2021

od kiedy stworzyłem swojego boga
wypłynąłem na szerokie wody
świat nabrał kolorów
bukiety myśli pachną różami i tobą
jesteś w każdym wierszu

razem wychodzimy na spacer
niestraszny nam deszcz niepogoda
budzisz pocałunkiem
oddaję w jasyr najbliższe mi słowa
poezja nabiera rumieńców

czasami mam wrażenie że przechodzisz obok
delektujesz się ciszą
jakby nie istniało
- daj mi święty spokój
- chcę być sama

w tym roku słoneczniki dojrzewają powoli

liczba komentarzy: 2 | punkty: 3 | szczegóły

Yaro, 8 lipca 2021

zapachy lata

pachnący tatarak wyrósł
przy spokojnym strumyku
pośród ziół trawy łąk
motyle ważki stada komarów

czuję się wolny
opanowany podziwiam cud
upojony ciszą łąki znikam
śpiew ptaków dzikie kaczki
żaby wesołe komusze

zabawa radość duszy
wracam do miejsc
dojść nie mogę by
dzieckiem na nowo być

szukam drogi do domu
mamo wyczekuj syna
jestem bardzo blisko
zboża żółkną przybędę
porą żniw

liczba komentarzy: 2 | punkty: 2 | szczegóły

Marek Gajowniczek, 8 lipca 2021

"Ducha nie gaście!"

Zawisł PiS na jednym pośle.
"Mamy większość!" - rzekł donośnie,
lecz przewaga jest nieliczna.
Wrze korupcja polityczna.
.
Cichociemni spadli z nieba
i Tusk wrócił, gdy potrzeba...
by ma swoich sto sposobów
czyścić Polskę z homofobów.
.
Gorszyć oraz deprawować.
Opinie polaryzować
tysiącami krótkich spięć
i wciąż w niechęć zmieniać chęć.
.
Nie można z tym dojść do Ładu.
Przypomienie stu przykładów
aferalnych sprzed lat kilku -
nie trafia do młodych wilków,
.
A starzy wiąż pominięci
szczepić się nie mają chęci,
wiodąc swoj żywot ubogi...
i nie dla nich Nowe Drogi
i koleje... i fundusze.
.
Za co diabłu oddać dusze?
Żeby po kolejnej fali,
Ci rządzili, co oddali???

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Yaro, 7 lipca 2021

Mamo

niesiesz ciepło w dłoniach
zmarszczonych czasem
wiodłaś życie trudne nie przelewki
dbałaś o pociechy jak ptaki wśród drzew

płakałaś
gdy noc patrzyła prosto w spracowaną twarz
dzień budził cię wyganiał by trudzić się by nie brakło
zawsze przy tobie wszystko miło sens

teraz rozdzieliła nas odległość przy tęsknocie trwam
myślami przy Tobie nie jest lekko też zbudowałem dom
dbam o dziatki oddam jeszcze więcej niż mam
otwieram serce napełniam się jak pusty dzban

wylewam miłość gaszę pragnienia
czekaj wyczekuj przybędę do ciebie
prezentem bywasz na gorsze dni
teraz śmiejesz się otwarcie z zadowolenia

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Arsis, 7 lipca 2021

Rozpad

Wychodzę na schodową klatkę…
Zapalam światło…

Pusto…

Pozamykane na głucho drzwi — do opuszczonych mieszkań — umarłych dawno sąsiadów…

Wynoszę krzesło… Siadam, czując za sobą gładkość lamperii…

Nasłuchuję…

Za oknami
cisza…
… szepcząca noc…

Wokół mojej głowy kołuje puszysta ćma… — uderza skrzydłami o płonącą żarówkę…

Cofa się…
Naciera
— znowu…

… w straszliwej pustce —
lśnią drobinki kurzu,
mżące szarością
— piksele samotności…

Osiadają na parapetach…
… zaciśniętych powiekach wilgotnych oczu…

…

Gasną automatycznie sufitowe lampy…
Nie chce mi się ich włączać…
… półmrok wstrząsa ciałem — jak w febrze…

… na ścianie —
w żółtawej
plamie
ulicznej latarni
— kołyszą się gałęzie drzewa…

Lodowaty dreszcz podchodzi do gardła… — tracę przez to spójność umysłu…

Rozpadam
się
— na miliony…

… nie poskłada nikt…

(Włodzimierz Zastawniak, 2021-07-07)

***

https://www.youtube.com/watch?v=Tbdv6b4fbgI

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

sam53, 7 lipca 2021

koncert na dwa

słyszę gdy w słowa ją zaplatasz
tak niezwyczajnie wschodem słońca
czuję jak pachnie - co za zapach
a mógłby przecież w kwiatach zostać

choćby w maciejce gdy wieczorem
sączy się nutką po ogrodach
i z wiatrem niesie wonny fiolet
czar tajemnicę falę doznań

w której zanurzyć się wypada
aby we dwoje w noc odfrunąć
w objęcia marzeń - wiesz ten zapach
prowadzi nas ku pocałunkom

liczba komentarzy: 2 | punkty: 2 | szczegóły

sam53, 7 lipca 2021

po deszczu

I znów cisza - ławki w parku
przemoczone do ostatniej
suchej deski - a ty w płaszczu
koniczyną chyba pachniesz

nawet motyl ruszył skrzydłem
wiatr się zbudził - ty w kaloszach
cień zza klonu też już wyszedł
jeszcze mokry - jak nie kochać

słońca ciebie w deszczu nawet
kiedy biegniesz po kałużach
rozpryskując je po trawie
miłość dzisiaj też się spóźnia

liczba komentarzy: 1 | punkty: 4 | szczegóły

sam53, 7 lipca 2021

za drzwiami

czasami zamykam się w wierszach
zaciągam żaluzje zasłony rolety
przekręcam klucz w zamku
od środka wszystko wygląda inaczej

słowa nabierają dziwnych kształtów
cisza rozpędza swoje molekuły
giną wymiary ciemność rozrywa przestrzenie
w kącie kurzą się nieużywane metafory

w zakamarkach pamięci niepoukładane wspomnienia
szarpią jedyną klamkę
niezmierzony krokami krzyk upomina się o światło

przez dziurkę od klucza
oddaję światu
nowonarodzone dzieci

liczba komentarzy: 3 | punkty: 2 | szczegóły

Dorn, 6 lipca 2021

Starszewo, lipiec 2021

Bałem się. Ciemności, którą widziałem pierwszy raz. Co może wyobrazić sobie chłopiec kiedy tonie. Zanurza się chociaż wystarczy nie usnąć. Czy słyszy psa, czy tylko mu się wydaje, a ujada noc. Czy kroki, po których nie ma śladu mogą do niego zaprowadzić. A cień, najwyższy od wszystkiego, kończy się tam gdzie nikt go nie dosięgnie. Czy uderzenie to tylko rytm, który wybija następny raz. Następny raz. Następny raz.
Nie mam tej siły, z którą mnie mierzył.

liczba komentarzy: 2 | punkty: 2 | szczegóły

drachma, 6 lipca 2021

Modlitwa

Dopuść Panie moją modlitwę
do uszu swoich
proszę bym jeszcze ten linoryt ciągnął
mógł wyrazić tych będących na pograniczu
odrzuconych i pominiętych
nim dołączę do niegdysiejszego
grona artystów co pomarli
i nikt o nich nie słyszy o Szamanie
Kaziku i Waflu

Proszę Ciebie o dodatkową porcję czasu
bo jestem w drugiej połowie życia
wiem że zaskwierczę jak krzew gorejący
to będzie bolało ale ile warte jest
przebudzenie i słowo człowieka
chorego na schizofrenię

liczba komentarzy: 2 | punkty: 1 | szczegóły