Poezja

Yaro, 1 marca 2020

epoka kamiennoleszczynowa

dwa tysiące dwadzieścia idę mówię do teścia
w tłumie ludzi nikt mnie nie zauważa

chcę biec lecz nie widzę w tym celu
ludzie usłyszeli o korona wirusie
ja nie mam korony jedynie berło kolor złoty

uciekam ale nie mam dokąd ścigają mnie drony
jak cel jestem namierzony taki Namibian
skulony przy murze czekam na strzał prosto w oczy

mijam myślami czasy gdy byłem mały
przy mamie było dobrze bardzo boli czas gdy omija nas
raz po raz wciskam gaz palę hajs gdy zimno
drewna już nie ma pustynia wyrasta gdzie był tu las

uciekam zdenerwowany lub wkur nie umiem tego nazwać
wszystko trafia szlag jak w dziesiątkę na strzelnicy jeszcze raz
buraczarzy świat obraca się w epokę kamienia i kii leszczynowych

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

yakub, 1 marca 2020

Natchnienie

Nagle w środku coś się zmienia
sercu każe mocno bić
by przekroczyć próg ciążenia
i w przestworza móc się wzbić
żeby w środku huraganu
bez dogmatów i nakazów
przestrzeń pruć

stać się częścią firmamentu
i polecieć aż do gwiazd
zginać lotki podczas skrętu
stroszyć ogon tak jak paw
odciąć z siebie gruby korzeń
który wchłaniał z ziemi morze
ludzkich spraw

zamalować akwarelą
wszystkie doły pośród drzew
a zostawić a cappella
drozda i słowika śpiew
żabi rechot plusk strumyka
niech zagłuszą i zakrzyczą
złość i gniew

lecz zapytam czy w ogóle
w świecie w którym nie ma zwad
fruwającą moją formę
akceptuje jakiś ptak ?
niby-orzeł mnie dogoni
otaksuje i oceni
- niezłe smak

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

yakub, 1 marca 2020

Tsunami Europy

Ustawiła się jak akwizytor
ciągnąc za sobą niebo
z pełną frekwencją
pewna siebie witała
przybyłych z uśmiechem który

zginął gdy fala uchodźców
zamieniła się w tsunami
a wysoki słupek empatii
uderzył dzwonem
we wdowi grosz teraz

siedzi na kamieniu i czeka
na drabinę Jakubową
chc uprzejmie donieść że

lęka się otworzyć

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

smokjerzy, 1 marca 2020

stan faktyczny

zapisuj sny nim uciekną
mówi do mnie siostra (psychoterapeutka)
która sama robi tak od lat
to bez sensu myślę
przecież jeszcze się nie obudziłem

liczba komentarzy: 4 | punkty: 3 | szczegóły

xymo, 29 lutego 2020

podłoże

szukaliśmy ziarna kwarcu na podłodze
niewiadomego w którym noc niczym asfaltowa otchłań
ciągnie się stąd aż po najpiękniejsze plaże
a potem widnieje duża niewiadoma
kiedy rozum nie wie co go czeka i oszukuje się
że słyszane głosy to dobre głosy że ziarno piasku
obok drugiego ziarna to przecież pustynia
a tam się umiera z pragnienia w pobliżu rozbitego samolotu
u podnóża wydm we śnie w którym śnisz że nikt
i nic nie jest naprawdę twoją własnością

liczba komentarzy: 2 | punkty: 4 | szczegóły

Marek Gajowniczek, 29 lutego 2020

Za łożenie - założenie

Zwykłe ludzi tumanienie,
że musi być p o t w i e r d z e n i e.
bo bez tego potwierdzenia
pozostają p r z y p u s z c z e n i a.
.
A potwierdza tylko k a s t a
poprzez wybór w wielkich miastach.
Nieważne, co myślą inni.
Przed wyrokiem są niewinni!
.
Wiele można im zarzucić.
Sugerować, dzielić, skłócić,
aby dojść do kompromisu,
poprzez złożenie p o d p i s u.
.
Nawet po podpisach wielu
nie przybywa nam w portfelu.
Zawsze wtedy usłyszycie:
Decyzja musi w e j ś ć w ż y c i e!
.
Życie bywa zagrożone,
gdy trwa walka o k o r o n ę
pod dyktando Europy,
i "najczęściej giną chłopy".
.
Starzy oraz schorowani,
wykluczeni, zapomniani,
gdy po każdej Dobrej Zmianie
zastępują panów - panie
i pięćdziedziąt różnych płci...
.
co wierszem p o t w i e r d z a m Ci !

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

risen, 29 lutego 2020

posłuchaj

gdybym miała wybrać
słowo
wybrałabym milczenie
półszeptany koci jęk z oczami
otwartymi wąsko na okno
szum rześki powietrza wzbitego
obok niesłyszących uszu
wybrałabym
wysokie tętno
ściółki pod bosą stopą i poduszką
pod nagim pazurem
księżyca
w klatce piersiowej
na lata świetle głęboko

nie słucham już muzyki klasycznej
alternatywnej ani poezji
śpiewanej
słucham ciszy w której przemyka
myśl jak mysz
kociej muzyki

liczba komentarzy: 1 | punkty: 3 | szczegóły

Krzysztof Konrad Kurc, 28 lutego 2020

Kto kule nosi

Kto kule nosi

śpiewając pamiętaj że piosenka do ciebie wróci
i bądź gotowa na kilka słów lądujących w twojej głowie
poranne poszukiwania przyjemności będą miały imiona
nie wszyscy zasypiają w swojej ulubionej pozycji

chodź ze mną zasypiać bez pamięci krótkotrwałej
w namiętności pustych słów ponad zimnymi herbatami
jest to wszystko czego nie chcieliśmy zrozumieć razem
strzelamy ostrzegawczo a przecież pociski wracają

liczba komentarzy: 2 | punkty: 6 | szczegóły

Deadbat, 28 lutego 2020

Spojrzenie wstecz

Wpadam w małe formy
Jak piasek w foremkę
Siedzę jak dziecko małe
i patrzę przed siebie

Tam złote pałace
Tam zabawki cudne
Tutaj nic nie cieszy
tu szarość i smutek

Tam

Czerwone jeszcze palce
w weselnej hennnie
Czarny furkocze warkocz
Płynnie przecina powietrze

Z pełnym Wdziękiem

Patrzę na żywioł tańca
objawiany tancerzem
milczę niesiony radością i rytmem
Zdumiony widzeniem

Tańczę

Złote wstęgi ognia
panują nad pustynią
jej ciemnością i chłodem
Obcością jakże bliską
(I jak dziwnie znajomą)

Jestem Wdzięczny

Tutaj
Jestem takim sobą
który nic nie zna
nic nie wie
nie mieści

Gdzie Twoje atrubuty
Bożku z pragnień wyzuty
Zagubione wota zniszczone i stare
potężniejsze od ciebie
Zaginione bramy dawno trawą porośnięte
sczezną

Oto Wiatr niesie twą karę
za twoje winy dawno zapomniene
i właśnie wtedy kiedy pragniesz mówić
Milczeć musisz

I tańczyć

liczba komentarzy: 1 | punkty: 1 | szczegóły

smokjerzy, 28 lutego 2020

zaliczka

kilka wydzierżawionych złudzeń
a na własność śmierć której
nie można przekazać ani podzielić
i której nawet nikt nie ukradnie

to wszystko

liczba komentarzy: 9 | punkty: 3 | szczegóły