Poezja

Yaro, 20 lutego 2020

o starcu

droga która się nie kończy jak opowieść starca
na progu przysiadł snuł baśń

palił fajkę dym w obłoku niósł słowa w eter

uszy moje chwytały każdy dźwięk
zasłuchany pamiętam każdy jego ruch

każdą zmarszczkę odsłonił je czas

drżąca ręka drżący głos nie ze strachu

życie zginało go wciągał go ląd skąd przybywamy
i gdzie odchodzimy by dalej snuć mniej błądząc

liczba komentarzy: 2 | punkty: 3 | szczegóły

sam53, 20 lutego 2020

bez słowa

chyba nie był to jednak przypadek
ot spotkanie dwóch spojrzeń ukradkiem
w blasku źrenic jej uśmiech dojrzałem
i coś jeszcze - nie powiem dokładnie

wyobraźnię wplątałem w rozmowę
przerywaną niestety milczeniem
i w tej ciszy się chciałem zapomnieć
ona gwiazdy liczyła na niebie

sny o szczęściu wnet jawą rozbłysły
czymś nieznanym co wraca jak zima
wiesz jak miło zatracić się w myśli
tę bez słowa w spojrzeniach zatrzymam

liczba komentarzy: 2 | punkty: 4 | szczegóły

Adam Pietras (Barry Kant), 20 lutego 2020

Pusto jest na polu i brzęczy próchno

Pusto jest na polu i brzęczy próchno

Tam las wymarły od zielnej miłości

I dźwięki nitek ukrytych.

Jakby sąd czasu na wąskiej dróżce

Gdy idę po łące i tylko światło i brzozy

Tak piękną ruiną jest wiosna.

liczba komentarzy: 2 | punkty: 2 | szczegóły

Marek Gajowniczek, 20 lutego 2020

Na pozór

Na pozór - rok bez siarczystego mrozu
szyk partyjnego obozu
załamał i w marazm wpadł.
W bezsensownych wpadek serii
widać zmęczenie materii.
Na roztopach przysnął dozór
w znanej konwencji - na pozór.

Na pozór - nic nie było w niej,
Na pozór - nie zauważono jej,
Na pozór - z poparciem miało być lżej.
W kadrach - zbiór przeciętnych cech,
Na pozór - nic ,co mogło wstrzymać dech.
Była większość! - Będzie??? ...ech!

Najpierw miasta... potem Senat,
bo z doborem był dylemat:
Lepsi mierni, ale wierni!
Wizerunkowo - mizerni.
Nieznany nikomu team.
Nie wiadomo: Kto był kim?
Wsparciem euro-kołchozu
głoszono sukcesu pozór.

Wszystko, od niechcenia tak,
Powtórki -
Zapału brak.
Bruki niezliczonych tras.
Czy my ich? Czy oni nas?
Przyszło wiosenne zmęczenie,
niedowłady i starzenie.
Opór hardy w czas pogardy.
Rączki na stół... i miliardy!

Wcześniej wszystko było już.
Nie pomoże puder, róż
i doświadczeń przedawnienie
sceny ceny za leczenie.
Pozostała gra pozorów
ekspertów i spin doktorów
z ich manierą dekadencką...

Czas na Partię Prezydencką!!!

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Misiek, 20 lutego 2020

Mój szósty krzyżyk

Kiedyś był liczbą za niewidzialną barierą
niczym Chińskim murem i nie do przebicia
odległy o miliony kilometrów jak gwiazda

najdalsza w nieogarnionym wszechświecie
porwać było cię trzeba jak piękną Europę
niekoniecznie będąc śnieżnobiałym bykiem

i zawrócić raz jeszcze do tego co już było
do beztroskich chwil o niewinnym uśmiechu

stu lat mi życzysz dzisiaj jak na przydechu
kochasz mnie nadal wciąż z tą samą siłą
tylko serce wrażliwsze z każdym dotykiem

ostrożniej na ziemi stawiam każdą stopę
zwierzam się tobie dzisiaj jakby w sekrecie
jak pisklę co wypadło po burzy z gniazda

bezradny patrzę w kalendarz z dni życia
po raz kolejny dopiszę jeszcze jedno zero

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły

blue eye, 19 lutego 2020

a bez tak pięknie przecież kwitnie

już spokojnie mogę odejść
bez cofania na zakrętach
bez zgody na pozwolenie
bez ciebie

już wybrałeś własną drogę
bez pytania o odpowiedź
bez rozmowy nie na temat
beze mnie

już nie musisz nic tłumaczyć
bez przyczyny znam milczenie
bez słów rozumiem więcej o nas
bez nas

liczba komentarzy: 4 | punkty: 5 | szczegóły

Marek Gajowniczek, 19 lutego 2020

O normalności nieświadomości

Wciąż sondażownie nachalne
tym, co niewyobrażalne
katują nas bez ustanku.
Mają radość o poranku,
gdy rosną nam w oczach słupki.
Myślą pewnie: Ludzie - głupki
nie odczują w tym pogardy,
bo wyobrazić miliardy
nie każdy jeszcze potrafi.
Tylko się na zera gapi
i próbuje poukładać -
o czym gość z ekranu gada?
.
Paranoje... paranoje
uznają nadal za swoje
zalety oraz przymioty
wynoszone w mediach kmioty,
sądząc, że strój dla hołoty
założyli odpowiedni
i widzą ich szaty biedni,
wiedząc - każde zaprzeczenie
skończyło by się zgorszeniem!
A dla świętego spokoju
przytakuje większość gojów.

liczba komentarzy: 1 | punkty: 1 | szczegóły

sam53, 19 lutego 2020

przyszła nie przeszła

ile chwil gubi pamięć nim przyjdzie dorosnąć
tak jak myśli o tobie
nie tylko w rozmowie
ile razy jesienie czarowałaś wiosną
znacząc kwiatom kolory z roku na rok nowe

ile ziaren wysiałaś w niesprawioną glebę
kiedy marzec przed słońcem pozamykał okna
ile gwiazd zabłądziło chociaż tego nie wiem
ciebie nawet w ciemnościach w słowie w dwóch rozpoznam

i w westchnieniach cię znajdę a może w ramionach
czułość wraca wspomnieniem w półotwarte usta
wiesz co cieszy najbardziej - śmieje się już do nas
jakże jeszcze nieśmiała
i ciągle się spóźnia

liczba komentarzy: 0 | punkty: 3 | szczegóły

smokjerzy, 19 lutego 2020

starzec w cafe przemijanie

siermiężny lot dłoni
w kierunku
wyszczerbionej filiżanki
skrępowany żyłami stwór z wolą
już niezależną od źródła
nieruchomieje
dając się schwytać na moment
mdłej lawie światła
i wątpliwościom czy aby na pewno
ta podróż ma sens
i czy powrót
wciąż będzie możliwy

liczba komentarzy: 15 | punkty: 9 | szczegóły

blue eye, 18 lutego 2020

z aurą nie za pan brat

zgasnę nim słońce wzejdzie
nie próbuj otwierać
martwych oczu
a dopóki księżyc świeci śnij

jutro będzie padać deszcz

liczba komentarzy: 3 | punkty: 4 | szczegóły