Poezja

sam53, 24 maja 2019

od pępka

odchodzimy od siebie zostawiając ślady na piasku
chociaż wiemy że wiatr je zwieje fala zmyje
wyrywamy z siebie nawzajem słowa jak chwasty
nie licząc się z tym że wrócą jak do wiersza

błądzimy w czeluściach mgły szukając wyjścia
chociaż ostatni przyjaciele już dawno zwiedzają inne światy
oswajając zapomnienie z końcem języka
nasze szaleństwa coraz częściej przystają na czerwonych światłach
a modlitwy zmieniają religie szukając właściwych bogów

pamiętasz truskawki układane aż po pępek

liczba komentarzy: 1 | punkty: 3 | szczegóły

sam53, 24 maja 2019

w małej kropli

jak poddać się wiośnie kiedy słońce smutne
patrzy kolorami bladej tęczy w chmurach
a świerszcz gra na skrzypcach coraz rzewniej nuty
melodii przy której doczekamy jutra

poddać się deszczowi gdy maj i konwalie
gdy zapach kasztanów z bzem się chwilą miesza
kiedy nawet kropla na ustach nie gaśnie
a deszcz pada pada ani myśli przestać

poddać się miłości - przyszła razem z wiosną
dla niej i dzieciaki skaczą po kałużach
uśmiechnięte wczoraj chce wciąż jutra dotknąć
małą kroplą szczęścia chociaż każda różna

liczba komentarzy: 4 | punkty: 3 | szczegóły

sam53, 24 maja 2019

mucha nie siada

muchy już przed śniadaniem spacerowały sobie po stole
czyżby pachniał im wczorajszy obiad
a może czekały cierpliwie na jajecznicę

one się wcale nie boją
ta najbliższa łazi dziesięć centymetrów od ręki
od czasu do czasu podnosi głowę patrząc w oczy
dalsza czyści odnóża
trzecia z bzykiem wylądowała obok kwiecistego wzoru na ceracie
chyba nie jest miłośniczką tulipanów
kiedy wziąłem do ręki packę
nie wiedzieć czemu wszystkie zniknęły z pola widzenia
zaczynała się gra
wkurwiłem się
gdy na dopiero co napisanym wierszu została rozbryzgana plama
widocznie
nie była to poezja w stylu
mucha nie siada

bo ile można pisać o wisielcach

liczba komentarzy: 2 | punkty: 2 | szczegóły

smokjerzy, 24 maja 2019

rozpoznanie

dźwięk
naszpikowany oczami
wszystkie obrazy płyną w naszą stronę
spowici cieniem słów
które z takim trudem karmiliśmy
oddzielamy pocałunki od ust
ślady od stóp
dotyk obdzieramy ze skóry
ból niesprawiedliwie dzielimy na pół
łączy nas odległość
nie
do
pokonania

martwa sekunda

liczba komentarzy: 1 | punkty: 4 | szczegóły

tetu, 23 maja 2019

z wiekiem nabywam uczulenia

na związki trzeba uważać
powodują bóle i nieznośną zgagę
reszta jest niczym

bomba wybucha zawsze kiedy tracę głowę
im dłużej to trwa tym większe ryzyko
powikłań nie da się uniknąć

myślałam że umiem być powściągliwa
obejść się smakiem
przecież ciężko znoszę własne słabości

a jednak pękam

moja skóra przypomina pokrzywkę
muszę unieważnić ten stan
skutecznie zetrzeć ślady z powierzchni języka

kłopot w tym
że tak bardzo lubię
truskawki

liczba komentarzy: 3 | punkty: 8 | szczegóły

smokjerzy, 23 maja 2019

znaki czasu

pod sutannami wyrosły
gwoździe
do mocowania dzieciątek
na krzyżach

liczba komentarzy: 10 | punkty: 7 | szczegóły

Deadbat, 23 maja 2019

"Kamień na kamieniu"

Kamień na kamieniu
Sparaliżowane palce
Cisza nieustanie błaga o krzyk
A życie o śmierć
Zbrukane co było czyste
Faktem bezinteresownego trwania
Utracone to co niezaistniało
Zapomniane co było wszystkim
Tylko wiatr pomiędzy nagrobkami
Kruszy spolegliwe kamienie
i deszcz w błoto pozamieniał drogi
Stalowe ostrze mknie niepostrzeżenie
Zbyt szybko odchodzisz kochana
Tak nagle się pojawił ten ból
Ta rozkosz
Ta Świadomość przemijania
Rodzi się samonienawiść
Lecz odejdę w pokoju
Niech zachłyśnie się ciszą
Świat co śpiew takiego ptaka
Uciszył

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

smokjerzy, 22 maja 2019

dmuchacz

popisowym numerem antosia
czołowego wesołka w podstawówce
w której uczyłem się
jak wykorzystywać przerwy między lekcjami
było nadmuchiwanie żaby
przez słomkę wciśniętą do odbytu

ja jestem okrutniejszy
to samo robię dziś ze słowami

liczba komentarzy: 10 | punkty: 8 | szczegóły

Misiek, 21 maja 2019

Wyznanie Markiza de Sade

Odrzucam dobro kalając je kałem
nie przeżyję bez udręk katuszy
Mówią że serca nie mam i duszy
a przecież od zawsze ja ich nie miałem

***

Ja nieustannie czuję ten słodki zew
bo jestem jako szakal lub hiena
Póki nie zatruje mnie gangrena
niech tutaj jeszcze raz poleje się krew

Zła padliny jeść nigdy nie przestanę
jak ja lubię zadawać innym ból
Na każdą bliznę sypać gorzką sól
ja kocham rozdrapywać każdą ranę

Niech leje się krew co ledwie ci skrzepła
gdy plaster się zerwie strup odczepi
Jak blizną się prawie dziś zasklepi
ja kocham te klimaty prosto z piekła

Bo nie znam litości ani sumienia
rany rozdrapię jak sęp szponami
Ja władca wraz z mymi torturami
i aż do ostatniego w płucach tchnienia

liczba komentarzy: 1 | punkty: 2 | szczegóły

smokjerzy, 21 maja 2019

list do nikogo

ile tu życia
cisza tłusta od nieróbstwa
smutna roślina którą wyleczyłem z pijaństwa
obsrana szyba
ale muchy stąd uciekły
tak samo jak myszy wspomnienia nadzieja dźwięk
chyba że dopada mnie atak kaszlu
wtedy słychać nerwowe wystrzały płuc
a brzuch rusza się jakoś tak śmiesznie
oddzielnie
sprawiając błędne wrażenie
że ktoś tu jeszcze jest
otwieram przypadkową książkę
w przypadkowym miejscu
nad nami
na brudnym niebie
stoi słońce
jak wielka żółta wesz
ech panie różewicz chyba
siedział pan
w tym samym pokoju patrzył
na ten sam sufit
i światłem mętnym jak mocz
rzygała na pana ta sama żarówka
jest jakiś ruch
to stopa walczy na dwóch frontach
jakby równocześnie chciała uwolnić się
od reszty nogi i podłoża
walcz stopo
może wyrosną ci wielkie skrzydła
może odlecisz od tego ciała od tego pokoju
w sen mniej śmierdzący
może nawet uda ci się wypełnić
jakieś przeznaczenie
zostawić wyraźny ślad
i ktoś kiedyś napisze
oto ślad stopy która miała więcej odwagi
niż jej właściciel

poza tym nic
jeszcze tylko kurz się unosi
a gdzieś hen daleko na alarm bije dzwon
wciąż chyba moje
serce

liczba komentarzy: 5 | punkty: 5 | szczegóły