Proza

Florian Konrad, 11 stycznia 2018

Stopuś

I

W dzieciństwie, przypadającym na lata 90. XX wieku ( a myśleliście, że którego?) miałem tylko trzy kanały w tiwi.
Serio, Jedynka, Dwójka i Polsat. Zero anteny satelitarnej, kablówki.
Dla obecnej młodzieży brzmi to pewnie jak horror, opowieść z krypty. Gdy dodam, że (... więcej)

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Florian Konrad, 11 stycznia 2018

Zmysły zewnętrzne (cz.VI.- OSTATNIA)

XIV. Aktor atomowy

Zdefiniuj mój kraj i imiennika, który się otruł. Nosił taką samą nazwę, wszak Florian to jedynie ksyw, imię zastępcze, atrapa z kartongipsu i porannej rosy, wydmuszka powstała ze zbuka, zepsutego parę milionów lat wcześniej jaja tyranozaura.
Udaję postać uciekła (... więcej)

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Florian Konrad, 10 stycznia 2018

Zmysły zewnętrzne (cz.V., PRZEDOSTATNIA)

Biorę głęboki wdech. Prawdopodobnie ostatni. Potem nie pooddycham.
I wtedy, niczym w filmach akcji, dosłownie w ostatniej chwili, pośród coraz głośniejszej litanii obelg i zapowiedzi co i gdzie zostanie mi wsadzone, a co spotka moją siostrę, matkę, w ogóle całą rodzinę, słyszę warkot. (... więcej)

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Florian Konrad, 9 stycznia 2018

Zmysły zewnętrzne (cz.IV.)

XII. Prozodia, poezodia.

Dwóch płanetników, ożywionych topielców, smętnie człapie przez miasto. Zostawiamy za sobą mokre i cuchnące martwym rastamanem, ślady. Nieliczni przechodnie patrzą spode łbów; niektórzy, zwłaszcza dzieci, parskają śmiechem. Trudno się dziwić - wyglądamy (... więcej)

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Florian Konrad, 9 stycznia 2018

Zmysły zewnętrzne (cz.III.)

VIII. Modus operandi

Dobrze wiesz, Ewuniu, że miewam objawienia. Pojawiają się nieregularnie, ale nad wyraz często, średnio jedno na pół chwili (jednostka masy spoza układu SI).
Najczęściej, spełniając wewnętrzny nakaz, potrzebę, o której głosi popularne w internecie hasło (... więcej)

liczba komentarzy: 2 | punkty: 1 | szczegóły

Florian Konrad, 8 stycznia 2018

Zmysły zewnętrzne (cz.II.)

IV. Narkotyki dla niemowląt

- Jezu, czacha dymi. Świt bywa wyjątkowo zabójczą porą roku.
Trzymając się za głowe człapię do biurka. Plik zadziubdzianych maczkiem kartek. Musze kupić nowa ryzę papieru do drukarki.
Pamiętam, że wczoraj mi się pisało. Automatycznie, pozaświadomie, (... więcej)

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

hierinim, 7 stycznia 2018

Duma i uprzedzenie

Główna ulica Poznania jest ulicą głodnych ludzi. Odkąd rozkopali środek, gołębi tu nie ma. Gołębie zresztą były przeżarte i nie latały. Pierwsza powiedziałaś, że gołębie, to żule wśród ptaków. Inne ptaki coś robią; tańczą, śpiewają, latają, tokują, polują, pływają, znoszą (... więcej)

liczba komentarzy: 2 | punkty: 3 | szczegóły

Florian Konrad, 5 stycznia 2018

Zmysły zewnętrzne (cz.I.)

"akt kopulacji i członki weń zaangażowane są tak brzydkie, że ludzka rasa by wymarła, gdyby nie twarze i ozdoby aktorów oraz popędy go podtrzymujące."- Leonardo da Vinci.

I. Pendrive stróż

Oto jestem ja - dziecko, konsjerż, pan twojej kulawej pamięci. Zawiaduję (... więcej)

liczba komentarzy: 1 | punkty: 1 | szczegóły

Pi., 3 stycznia 2018

GDZIE JEST RYSIEK cz. V i ostatnia

Piącha: Bolo – do nogi! Badyl – do drugiej nogi! Pani ładna – Milczeć! A ty gagatku szminkowany, ty mi się już nie wywiniesz! Siadaj! Tu siadaj! Z tobą zacznę jak z nimi skończę! Gamonie, do mnie!
Bolo: Się robi Szefie!
Badyl: Ja wiedziałem że Anzelm nawali... wiedziałem!
Bolo: (... więcej)

liczba komentarzy: 1 | punkty: 3 | szczegóły

Pi., 3 stycznia 2018

pomyłka

Przychodzę. Szef mówi "Dzwoniła do ciebie jakaś kobieta". "Aha" Odpowiadam i usiłuję przełknąć wyraźnie wredny kawałek nabytej przed chwilą drożdżówki. Wredna, bo gumowa. Wredna, bo o smaku gumy. Wredna, bo zamierza wyraźnie wypchnąć moją szczękę z racjonalnie (... więcej)

liczba komentarzy: 4 | punkty: 2 | szczegóły